Παρουσίαση βιβλίου της Στέλλας Πετρίδου «Έρωτας είναι» στη Λέσβο

Την Τετάρτη, 2 Ιανουαρίου 2019, θα παρουσιαστεί το νέο βιβλίο της ποιήτριας Στέλλας Πετρίδου με τίτλο «Έρωτας είναι» στον τόπο καταγωγής της, τον Σκουτάρο Λέσβου. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην καφετέρια του Λάκη Λαδά στην πλατεία Σκουτάρου και ώρα 18:30.

Η πληγή - Νίκος Μαρδάς

Μέρωσε, μέρα, μέρωσε τον πόνο μου να νιώσεις

κι αν δεις μαχαίρι στην καρδιά, βγάλ’ το μου να με σώσεις.

Κι αν δεις μαχαίρι στην καρδιά, βγάλ’ το μου να με σώσεις.

Μέρωσε, μέρα, μέρωσε τον πόνο μου αν μπορείς.

Στου πόθου το λιμάνι..

Στου πόθου τ’ ομορφότερο λιμάνι

αγνάντευες θλιμμένη το νερό.

Ό,τι έχασες κι ό,τι σε βρήκε πάλι

τα φόρτωσες στον άδικο καιρό.

Ευχή..

Να μου χαμογελάς
για να χαμογελούν τα πάντα γύρω μου,
για να χαμογελάει η ψυχή μου,
καθώς κοιτιέται στον καθρέφτη των ματιών σου.

Ο Γιώργος Ν. Μανέτας γράφει για τo βιβλίο "Έρωτας είναι" της Στέλλας Πετρίδου

Για την κ. Στέλλα Πετρίδου, είχα θεωρήσει παλαιότερες εκδόσεις βιβλίων της και είχα ειλικρινώς διατυπώσει τις σκέψεις μου για την αξία αυτών των πονημάτων: «Κρατώντας ανά χείρας και διαβάζοντας τα πιο πάνω πονήματα της, επανέρχομαι συνεχίζοντας με την ίδια, προτέρα σκέψη και γνώμη πως η ποιητική της κ. Στέλλας Πετρίδου, είναι από άποψη γλώσσας και τεχνικής στίχου αμιγώς, ύφος και ήθος, αξίας, χωρίς βερμπαλισμούς και γενικότερες υπερβάσεις. Είναι η καθαρότητα της Ελληνικής γλώσσας σε όλο της το μεγαλείο αποδομένη και σίγουρα δεν θα βρείτε κείμενα που θα σας υποβάλλουν συναισθηματικά να γνωρίσετε την ματαιόδοξη πλευρά της πράγματι ανθρώπινης τραγικότητας, τουναντίον, μέσα σε αυτά τα κείμενα θα βρείτε την από καιρό χαμένη σας αθωότητα. Αυτό πρεσβεύει η ποίηση της κ. Στέλλας Πετρίδου, και δεν είναι επειδή εθελοτυφλεί, είναι γιατί αντιλαμβάνεται πως ζει σε έναν κόσμο που συνεχώς μεταβάλλεται διογκώνοντας τα ψεύδη του και που γίνεται όλο και περισσότερο σκληρότερος και αποκρουστικότερος για ανθρώπους ευαίσθητους, με όραμα, αλτρουισμό, ανθρώπους δηλ. που καλούνται να διορθώσουν τα κακώς κείμενα μέσα από την αγνή, την άδολη σκέψη και ψυχή ώστε να μετουσιώσουν αλλάζοντας, απαλύνοντας και ομορφαίνοντας τις ελάχιστες πλέον για τους όλο και περισσοτέρους ανθρώπους, όμορφες στιγμές. Αυτό θέλει, αυτό αποζητά άλλωστε, να φωτίσει ό,τι χαμένο και λοξό μονοπάτι ατυχώς περιδιαβήκαμε, δείχνοντας μας αληθώς πώς και πού πρέπει να πατάμε, πώς πρέπει να ζούμε και να συνυπάρχουμε αλληλέγγυοι. Εδώ, σε αυτά τα δύο βιβλία, στο «Θάλασσα κι Ουρανός» και στο «Ο καιρός», βρήκα έναν ανθόκηπο ποιητικό, αξίας, και τον προτείνω ανεπιφύλακτα να τον περιδιαβούν όσοι θέλουν να ξαναβρούν την χαμένη ή ξεχασμένη τους αθωότητα». Και επανέρχομαι, λέγοντας πως την ίδια αίσθηση έχω και εισπράττω όσα, από τα νεότερα τελευταία πονήματα της. Με τον θεματικό τίτλο «Έρωτας είναι» και με την γνωστή πλέον σε αξία προτέρα γραφή της, που αυτή τη φορά θα είναι ιδιαιτέρως καταλληλότερα ενδεδυμένη, μιας και αναφέρεται στον έρωτα και την αγάπη, με ασυγκράτητο ψυχικό σθένος θα επιδιώξει, ώστε να καταφέρει να τελέσει και προσδώσει τις πρέπουσες τιμές στα άχραντα αυτά των αισθημάτων μυστήρια.

Ερωτικό..

Φως μου,

ψυχή μου,

ανάσα μου,

νιότη.

Χάρισέ μου τη ζωή - Νίκος Καλλίνης

Μαύροι, μονάχοι ουρανοί κι άστρα παρατημένα. 

Σε κυνηγούνε οι καιροί κι εσύ τα ’χεις χαμένα. 

Ό,τι χαράμισε η ψυχή, ένα θλιμμένο αγκάθι. 

Τώρα κατάντησε πληγή να σου χτυπάει τα λάθη.

Εδώ, στου τίποτα την άκρη, 

μαζί μου κάθισε κι εσύ. 

Πάρε απ’ τα μάτια μου το δάκρυ, 

δώσε στα θέλω μου φωνή. 

Ζωγράφισέ μου την αγάπη 

και χάρισέ μου τη ζωή.

Μαύροι, μονάχοι ουρανοί κι άστρα παρατημένα. 

Σε τσαλακώνουν σα χαρτί και σε πετούν σα ψέμα. 

Κι ό,τι φύλαγες καλά να μη σ’ εγκαταλείψει, 

τυλίχτηκε σ’ ένα γιατί τον πόνο σου να κρύψει.

Στέλλα Πετρίδου
Οι στίχοι ντύθηκαν με τη μουσική του Νίκου Μαρδά.
Ερμηνεύει ο Νίκος Καλλίνης.
Περιλαμβάνεται στο άλμπουμ "Έρωτας είναι", εκδόσεις "άλφα πι".

Ακούστε το τραγούδι στο youtube:

Πνοή..

Χέρια μου άδεια από καιρό,

ψάχνω κουβέρτα να τους βρω

ν’ αγκαλιαστούν οι μοναξιές,

να βρουν λημέρι οι χαρές.

Φιλική προδοσία..

Και ξέρεις τι είναι το χειρότερο τελικά;
Η προδοσία.
Όμως όχι,
όχι από αυτούς που περίμενες να σε προδώσουν.

Να μου χαμογελάς - Γιώργος & Σταύρος Μυλωναδάκης

Νύχτα. Ξάπλωσες και πάλι, αγγελούδι μου,

και γλυκά σε νανουρίζει το τραγούδι μου.

Φέρνω δίπλα το φεγγάρι να το ονειρευτείς

και με τ’ άστρα μαξιλάρι ν’ αποκοιμηθείς.

Ο φίλος του εαυτού μου..

Το φίλο του εαυτού μου επαινώ

και κάθε που αλλάζω τον προσέχω

να ’ναι  καλά, για χάρη του να πολεμώ,

να τον βαστώ σφιχτά για να αντέχω.

Ο κόσμος μας δε χάθηκε ακόμα..

Ο κόσμος μας δε χάθηκε ακόμα.

Τα πάντα γύρω μας με πείσμα αναπνέουν

κι ο ήλιος στα σκοτάδια δίνει φως.

Θλιμμένο το τοπίο κι ας τρομάζει

κι αν η φυγή γι’ανάσταση περνιέται,

στο βάθος καρτερεί ο λυτρωμός.

Ηλιαχτίδα - Δέσποινα Ραφαήλ

Σαν ηλιαχτίδα

ήρθες ξανά

επάνω μου να πέσεις,

να δώσεις χρώμα

στη μοναξιά,

στις πιο κρυφές μου σκέψεις,

εκεί που ζουν οι λέξεις,

εκεί που ζουν οι λέξεις.

Έρωτας είναι - Μαρία Καζατζή

Χέρι ψάχνεται και πάει

να βρει χέρι ν’ αγαπάει,

να το βρει στο όνειρό του,

να το νιώσει για δικό του.

Έρωτας είναι - Στέλλα Πετρίδου

Και τι είναι ο έρωτας θα πεις;

Ένα φτερούγισμα στο στήθος, μια ζωντανή σπίθα αγάπης, ένας κρυφός πόθος, που βασανίζει το είναι σου και στροβιλίζει ακούσια τη σκέψη σου. Τα βέλη του χτυπούν βαθιά στην καρδιά σου, κυριεύοντάς την, ταλαντεύοντάς την, πολιορκώντας την, διατάζοντάς την, καθοδηγώντας την.

Άμα είσαι εδώ - Χριστίνα Παπαδοπούλου

Όλα στα ’δωσα,

όλα, μάτια μου.

Κι άμα δε σε δω,

μισή η ανάσα μου,

γίνεται θεριό.

Άμα δε σε δω.

Λογοτεχνικά βραβεία "Κελαινώ"

Το Σάββατο, στις 10 Νοεμβρίου 2018, στις 11.00π.μ. θα γίνει η απονομή των διπλωμάτων στους διακριθέντες στον 18ο Ετήσιο (2018) Διεθνή Διαγωνισμό Ποίησης, του Λογοτεχνικού περιοδικού «Κελαινώ» με θέμα:

Φίλος κι εχθρός..

Κι όλοι προσμένουν μια σου λέξη ακόμα,

ένα σου λάθος να στο χτυπήσουν κατάμουτρα,

να σ’ αφανίσουν στον πυθμένα της σιωπής

πριν καν προλάβεις και χαθείς στη μοναξιά.

Τα βιβλία μου

Παρότι γράφω από μικρή, ωστόσο σε αρκετά ώριμη ηλικία αποφάσισα να δημοσιεύσω το έργο μου. Όμως, από το 2015 που έκανα δειλά το πρώτο μου βήμα, ο πόθος έγινε πάθος κι έκτοτε με ακολουθεί ανελλιπώς.

Συμμετοχή σε ανθολογίες

Με μεγάλη μου χαρά συμμετέχω ήδη από το 2016 σε αρκετές ποιητικές ανθολογίες. Με διαφορετικές θεματικές η καθεμία κι από διαφορετικούς εκδοτικούς οίκους φιλοξενούν αρκετά ποιήματά μου, όπως επίσης και πολλών άλλων σύγχρονων Ελλήνων ποιητών.

Ανθολόγιο 2018, εκδόσεις Αιολικά Γράμματα

Με εφτά ανέκδοτα ποιήματά μου συμμετέχω κι εγώ στο ανθολόγιο του 2018 των εκδόσεων «Αιολικά Γράμματα».

Στη μεγάλη μου κόρη..

Η ύπαρξή σου ζωή μου.

Το βλέμμα σου     

χαμόγελο στα χείλη μου, πνοή.

Το φιλί..

Κι όπως το παγερό σκοτάδι της νύχτας
σκεπάζει το καθάριο βλέμμα τ' ουρανού,
ένα ζητώ μονάχα, γλυκό τάμα να τάξει
κι ας με ριζώνουν πίκρες του αποχωρισμού.

Παρουσίαση βιβλίου ''Χιώτικες Βιβλιοδρομίες'' των εκδόσεων "άλφα πι"

Οι ''Χιώτικες Βιβλιοδρομίες'' του καταξιωμένου δημοσιογράφου Δημήτρη Φρεζούλη, αποτελούν τη σύνοψη όλων των βιβλιοκριτικών που έχει κάνει ως τώρα.

Μέσα από την ανάγνωσή του, θα ανακαλύψετε βιβλία που ίσως δεν έχετε διαβάσει, και ''μικρούς θησαυρούς'' που αξίζει να διαβάσετε. Ακόμη όμως κι αν έχετε αναγνώσει κάποιο έργο από αυτά, μέσα από την πολύπλευρη κριτική του Δημήτρη Φρεζούλη, θα σας δοθεί η ευκαιρία να το γνωρίσετε ξανά και ίσως από κάποια άλλη οπτική.

Ταξίδι στην τρυφερότητα, Τεύχος 4

 Με το ποίημα μου «Πιστή συντροφιά», που απέσπασε τον Α’ Έπαινο στον 7ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ζωοφιλίας, τον Οκτώβριο του 2018, συμμετέχω κι εγώ στο τέταρτο τεύχος της ανθολογίας «Ταξίδι στην τρυφερότητα».

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ Ζ' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ - 2018 Με θέμα "Ο απανταχού Ελληνισμός και οι διαχρονικές του αξίες"

Με το ποίημά μου "Άνθρωπε, άκου", που απέσπασε το Βραβείο Πρωτοτυπίας στο Ζ' Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό - 2018 Με θέμα "Ο απανταχού Ελληνισμός και οι διαχρονικές του αξίες", συμμετέχω κι εγώ στη νέα έκδοση της Αμφικτυονίας Ελληνισμού με τίτλο "ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ Ζ' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ - 2018 Με θέμα "Ο απανταχού Ελληνισμός και οι διαχρονικές του αξίες".

Πιστή συντροφιά..

Μέρα ανυπόφορη μέσα στο πλήθος

φωνές, φασαρία, βρισιές, πανικός.

Συνήθεια μου το ’πανε κι ήτανε ίσως

ζωή μηχανάκι που τρέχει εμπρός.

Τη θάλασσα και το φως της Ελλάδας αγάπησα..

Την Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018 και ώρα 19:00 επισκεπτόμαστε το Πνευματικό Κέντρο Πετρούπολης για να ακούσουμε ποιήματα αφιερωμένα στη θάλασσα και τα ταξίδια, αλλά και για να απαγγείλουμε ένα δικό μας ποίημα με την ίδια θεματική.

Φιλημένη - Μάκης Ψαραδέλλης

Ρωτάω τ’ άστρα τ’ ουρανού,

μη σ’ είδανε το βράδυ

κάτω απ’ το φως του φεγγαριού

να κλέβεις το σκοτάδι.

Ρωτάω τ’ άστρα τ’ ουρανού,

μη σ’ είδανε το βράδυ.

Παρουσίαση του νέου Ανθολόγιου της Αμφικτυονίας Ελληνισμού

Στις 12 και 13 Οκτωβρίου 2018, ημέρες Παρασκευή και Σάββατο, στην αίθουσα "Ελευθέριος Βενιζέλος" της Παγκρήτιας Αδελφότητας Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη, Μητροπόλεως 100, 1ος όροφος), θα πραγματοποιηθεί η διημερίδα με θέμα "Ο κόσμος μας στη θεωρία του χρόνου (παρελθόν, παρόν, μέλλον)".

Αγαπώ τα ζώα..

Αγαπώ τα ζώα.

Αγαπώ τα ζώα.

Αγαπώ τα ζώα.

"Take me home" στο Ζάππειο Μέγαρο

Ο Όμιλος για την Unesco Πειραιώς και Νήσων και ο Οίκος Μόδας Τρανούλης σας προσκαλούν στην πρώτη επίσημη παράσταση του κινήματος "Take me home" για την επιστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που θα λάβει χώρα στο Ζάππειο Μέγαρο την Τετάρτη, 3 Οκτωβρίου 2018 και ώρα 19:00.

Η πιο όμορφη μέρα..

Μακρινό της ευχής το ταξίδι,
μακρινή κι η πιο όμορφη μέρα,
μα όταν έρθει κοντά μου το πέρα,
θα 'μαι φως στ' ουρανού τη φωλιά.

Είμαι εγώ..

Είμαι εγώ που μιλώ
που αγαπώ
που πονώ
που γελώ
που δακρύζω
που υπάρχω
που δεν υπάρχω
που ζω
που δε ζω

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ, της Ειρήνης Πουλάκου

 Το βιβλίο "Ταξίδι στο Φεγγάρι" είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας δέκα χρονών κι άνω. Εγώ θα συμπλήρωνα πως το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όλους όσους νιώθουν ακόμη παιδιά.

Πικρό κρασί..

Της μοναξιάς παρήγγειλα πικρό κρασί
από τα βάθη των χαμένων μου ελπίδων
κι εκείνη μου 'φερε παρέα μου την κόλαση
βουτυρωμένη μ' αποθέματα ονείρων.

Πρόσκληση Τελετής Απονομής Βραβείων του 7ου Διεθνούς Λογοτεχνικού Διαγωνισμού Ζωοφιλίας

 Η ημερομηνία της Τελετής Απονομής των Βραβείων του 7ου Διεθνούς Λογοτεχνικού Διαγωνισμού Ζωοφιλίας ανακοινώθηκε και με μεγάλη μου χαρά σας επισυνάπτω την πρόσκληση.

Το Σάββατο λοιπόν, στις 13 του Οκτώβρη, θα ανταμώσουμε και πάλι στη Λαμία.

Στέλλα Πετρίδου | όγδοη συνέντευξη (thematofylakes.gr)

Λογοτεχνικό Διαδικτυακό Site «ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΛΟΓΩ ΤΕΧΝΩΝ»

Πέμπτη, 29-03-2018
Ρωτάει ο Δημήτρης Μπονόβας

Δημοσιευμένη εδώ

Μοναξιά..

Κι όλο τη διώχνω.
Κι όσο τη διώχνω μου φωλιάζει με το ζόρι.
Είναι εδώ, μου λέει με ύφος φυσικό.
Κι ας της θυμώνω στα θολά της μοναπάτια,
είναι εδώ και μου προσφέρει το κενό.

Φεύγεις μακριά..

Φεύγεις μακριά λοιπόν.

Φεύγεις μακριά.

Κι ούτε ένα αχ της πεθυμιάς δε σε βαστά.

Γι' αλλού ανοίγεις τα φτερά

και ταξιδεύεις.

Φεύγεις μακριά λοιπόν.

Φεύγεις μακριά.

Κατάληξη..

Η μέρα χάθηκε στο διάβα της νωρίς

και το δρομάκι στο δασάκι πια κοιμάται.

Άδεια ποτήρια στο τραπέζι της ζωής,

άδεια κι η πόλη που την ύπαρξη φοβάται.

Καλημερίζω..

Καλημερίζω τη ζωή,

τη χαρά, 

την αυγή,

την πιο όμορφη ανατολή.

Μπορώ..

Δεν υπάρχει δε μπορώ, υπάρχει δε θέλω κατάλαβες;
Γιατί όταν οι άλλοι σε θεωρούν μηδενικό,
ανίκανο να πιάσεις τη ζωή στα χέρια σου,
να τη ζουλήξεις όπως δεν έκανες ποτέ,
τι άλλο πια σου μένει;

Του Σεπτέμβρη αργύπνια..

Κι αν δεν πρόλαβε 

να ερωτευτεί το καλοκαίρι,

μόνη της πια μένει

Σε περίμενα..

Πριν προλάβεις και γίνεις φεγγάρι

ολόγιομο στ' ουρανού τη σιγαλιά,

σε περίμενα.

Το γραφτό..

Είπα θα φύγω ένα βράδυ

σκόνη να γίνω στο σκοτάδι,

να μη με βρει ποτέ κανείς.

Να γίνω άφαντος και ξένος,

να περπατάω σα χαμένος,

απόκληρος αυτής της γης.

Στο τέλος σιωπή..

Κι ονομάζουμε το πάθος μας αγάπη
και το ποτίζουμε με έρωτα.
Έρωτα λέμε το κενό,
κείνο που τρέχουμε γοργά να το ξεκάνουμε
γιομίζοντάς το με τυφλό εγωισμό.

Όταν θα φεύγεις..

Κι όταν θα φεύγεις, θυμήσου μόνο να πετάξεις τα σκουπίδια.

Κάτι ξεχασμένα συναισθήματα και μια δήθεν αγάπη.

Στην καρδιά, εκεί τα άφησες για χρόνια να βρομίζουν.

BIG BANG, του Νίκου Λούβρου

Γράφει η Στέλλα Πετρίδου
Πρώτη δημοσίευση εδώ

Πρώτη ποιητική συλλογή για το Νίκο Λούβρο, όχι όμως και πρωτόλεια. Κι όσο κι αν ο ίδιος επιθυμεί να λάβει το βάπτισμα του ποιητή από τον πρώτο κιόλας στίχο του πρώτου ποιήματος της συλλογής, εγώ τουλάχιστον,  που τυγχάνει να έχω διαβάσει ποιήματα της πρώιμης νεανικής του ηλικίας, αντιλαμβάνομαι πως η ποίηση του ευδοκιμούσε μέσα του χρόνια πριν ο ίδιος τυπικά το αποδεχθεί.

Μαρία..

Κι όλοι σε φώναζαν, Μαρία.
Κι ήσουνα όμορφη πολύ, γυναίκα ονείρου.
Του φεγγαριού η διαλεχτή, το φως του ήλιου,