Θα σε προσμένω..

Κι είναι που έρχεσαι συνέχεια στο μυαλό μου,

σα μια συνήθεια που καίει, μα δεν αλλάζει,

σαν ένα πάθος φονικό που φλόγα βγάζει

και ξεμυαλίζεις κάθε λογικό φραγμό μου.

Ο χρόνος..

Ο χρόνος μας μιλάει.

Μας γελάει.

Μας πονάει.

Ευχή..

Μάης, μα στέκεται αλλιώς.
Είν' η βροχή;
Είναι το δάκρυ απ' τα μάτια;
Κάτι σταλάζει συνεχώς.

Φωτιά..

Ένας καταπράσινος κάμπος

κι ένας δρόμος που επιβλητικά

ξεχύνεται μπροστά μου

πηγαίνοντάς με στο άγνωστο χωρίς σημάδι.

Ο καιρός - Νίκος Μαρδάς

Βουτάς στο κενό, σε ψέμα γυμνό.
Κρυφός γυρισμός δεν υπάρχει.
Σ’ υπόγειο στενό και φως σκοτεινό
χαμένος καιρός πια η μάχη.

Η βάρκα..

Να ’χα μια βάρκα με κουπιά, να έβγαινα σεργιάνι

σε φως καταμεσήμερο και καλοκαίρι μέρα,

βόλτες στο πέλαγο πολλές να έκανα μονάχος

και τη ματιά μου να ’κλεβε μιαν όμορφη Δευτέρα.

Μαρασμός..

Μην ψάξεις στα όνειρά σου να με βρεις.
Δε θα με βρεις.
Έφυγα.
Αφού κουράστηκες νωρίς,
απ' την καρδιά σου ξέφυγα.

Να θυμάσαι..

Να θυμάσαι,

σε κάθε βήμα του καιρού,

σε όποιο θυμό τ΄ ανέμου,

θα ΄μαι εκεί,

θα σε φυλώ,

να μη φοβάσαι μοναχός.

Όλα εσύ..

Απέραντη, ανεξάντλητη,

ορμητική, φουρτουνιασμένη,

κρυστάλλινη, ηλιόλουστη,

γαλήνια, θεριεμένη.

Ο Απρίλης μίλησε..

Όλα μ' αγάπη κτώνται!

Το Μάη..

Το Μάη κελαηδούν τα χελιδόνια
κι οι γειτονιές γεμίζουν με φωνές.
Το Μάη ανασταίνονται τα χρόνια,
που έχτισαν στη μνήμη μας φωλιές.