Ο φίλος του εαυτού μου..

Το φίλο του εαυτού μου επαινώ

και κάθε που αλλάζω τον προσέχω

να ’ναι  καλά, για χάρη του να πολεμώ,

να τον βαστώ σφιχτά για να αντέχω.

Σαν του θυμώνω κι απ’ το δρόμο μου χαθεί,

παραληρώ στα βάθη και στα ύψη

κι αποζητώ μετά, αγχωμένος, να βρεθεί

μήπως σωθώ απ' τη βουβή μου θλίψη.

Γυρτός στης νιότης την υγειά πίνω νερό,

μα μόνος στην ορφάνια μου θεριεύω

κι όπως πηγαίνω κόντρα στον καιρό,

το φίλο μου ζητώ πάλι να εύρω.

Γιατί  ο φίλος μου του εαυτού μου είμαι εγώ

και το εγώ μου οφείλω να πρεσβεύω.

Στέλλα Πετρίδου
Φιλοξενείται στο "Ανθολόγιο 2019", εκδόσεις Αιολικά Γράμματα.