BIG BANG, του Νίκου Λούβρου

Γράφει η Στέλλα Πετρίδου
Πρώτη δημοσίευση εδώ

Πρώτη ποιητική συλλογή για το Νίκο Λούβρο, όχι όμως και πρωτόλεια. Κι όσο κι αν ο ίδιος επιθυμεί να λάβει το βάπτισμα του ποιητή από τον πρώτο κιόλας στίχο του πρώτου ποιήματος της συλλογής, εγώ τουλάχιστον,  που τυγχάνει να έχω διαβάσει ποιήματα της πρώιμης νεανικής του ηλικίας, αντιλαμβάνομαι πως η ποίηση του ευδοκιμούσε μέσα του χρόνια πριν ο ίδιος τυπικά το αποδεχθεί.

 «Πριν το βάπτισμα ζητούσα αναδόχους

Τώρα χαρίζω το όνομά μου» (Απεταξάμην, σελ. 13)

Ολιγόστιχα ποιήματα τα περισσότερα με επιμονή στην έλλειψη ρήματος για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ουσία των λέξεων.

«Σ' ένα κελάκι

θώρακα

ερημίτισσα ψυχή

Τέμπλο

βυζαντινή

αγιογραφία

Τα τέσσερα σημεία της σταύρωσης

Το πνεύμα

η καρδιά

και τα χέρια μου

Για να υπάρχω

να νιώθω

και να καρφώνομαι» (Τα τέσσερα σημεία της σταύρωσης, σελ 14)

«Αιωνιότητα

ληγμένη

μήτρα

Σπέρμα

διάττον

ενσάρκωσης

Απασφαλίζει

το μηδέν

Μεγάλης έκρηξης» (Big Bang, σελ. 35)

Σε κάθε ποίημα της συλλογής ορθώνεται κι ένας μικρόκοσμος. Κι είναι αυτές οι μικρές – μεγάλες ιστορίες που προσεγγίζουν πολλά και διαφορετικά θέματα, αλλά που όλα μαζί έχουν σκοπό να προβληματίσουν, να αφυπνίσουν, να προσεγγίσουν την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, να ανακαλύψουν τον ίδιο τον άνθρωπο.

Ο ποιητής στέκεται περισσότερο στο συναίσθημα, καθώς γίνεται φανερό πως το θεωρεί ως το καταλληλότερο μέσο για να αποτυπωθεί η αλήθεια αυτούσια, χωρίς τη συνδρομή λέξεων, οι οποίες τις περισσότερες φορές παρουσιάζουν λανθασμένη την όψη της πραγματικότητας.

«Λέξη

δεν άντεξες

τη σάρκα σου

κι έγινες

ψίθυρος.....» (Σταχτοπούτα, σελ. 18)

«.....

Κλιμάκωσα σε ρίχτερ τα λόγια μου και είδα

οι μεγάλοι έρωτες μοναχά ανοίγουν ρωγμές» (Σημειώσεις αλχημείας, σελ. 19)

Ο Νίκος Λούβρος με την πρώτη του ποιητική συλλογή ανακαλύπτει τον κόσμο μέσα από τα μάτια της ψυχής του.

«...

Θαλασσοπόροι τα μάτια…..» (Βεγγαλικά καλοκαίρια, σελ. 21)

Και μέσα από τα μάτια βρίσκει τον τρόπο να αναπολήσει τις στιγμές, να νοσταλγήσει, να ανοίξει ένα δίαυλο επικοινωνίας με τις εικόνες του πόθου του.

«.....

Λέξεις

προσάναμμα

για το τζάκι

.....

Μα δεν ανάβει φωτιά

χωρίς

τ' οξυγόνο σου» (Αντί υπόκρουσης, σελ. 22)

Ερωτική η ποίησή του κατά το πλείστον με έμφαση στο δεύτερο πρόσωπο.

«Μες στα παπούτσια σου αδέσποτος

κοιμάται ο Προορισμός μου» (Προοπτική, σελ. 23)

«Χάρισέ μου μια αιωνιότητα

να σ' ερωτευτώ

και θα σου χαρίσω έναν έρωτα

να διαιωνιστείς» (σημείο τομής, σελ. 26)

«Είσαι το πιο απόλυτο

δυαδικό σύστημα

Με ένα ναι κι ένα όχι

εξουσιάζεις το σύμπαν μου» (Cyberspace, σελ. 36)

Θα τολμούσα να χαρακτηρίσω μεταμοντέρνα την ποίηση του Νίκου Λούβρου στην προσπάθειά μου να αναλύσω τις εικόνες που οραματίζεται μέσα από τους στίχους του, καθώς φαίνεται να παρασέρνουν τον αναγνώστη σε μια άλλη εποχή πιο σύγχρονη από τη δική του. Εξάλλου ο τρόπος γραφής του αντιπροσωπεύει τον σύγχρονο τρόπο γραφής κι αυτό μπορεί να δικαιολογήσει τον χαρακτηρισμό μου.

«Στην ουρά της εμφιάλωσης

έδωσα στον πνιγμένο

προτεραιότητα

Το χέρι εκείνο

λίγο αργότερα

μου έβγαλε το φελλό» (Μποτιλιάρισμα, σελ. 33)

Έχοντας διαβάσει όμως προγενέστερα ποιήματά του, όπως και το ποίημα “Ο χορός των εφτά πέπλων” της σελίδας 39 του βιβλίου, αλλά και το ποίημα “Γράμμα σε ξένο εαυτό” των σελίδων 50-51, παρατηρώ πως δέχεται και επιρροές ποιητών μιας περασμένης γενιάς.

Αυτό του δίνει το προνόμιο να μπορεί να ακροβατεί επάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί που η μια του άκρη αντιπροσωπεύει την έμμετρη, για πολλούς ξεπερασμένη ποίηση κι η άλλη τη σύγχρονη ελληνική πεζή, η οποία και δικαιολογημένως χαρακτηρίζεται από τους οπαδούς της ασύλληπτη, ακατάληπτη κι ανυπότακτη.

«Με μαεστρία υφαίνει τη σαγήνη

απ’ τον ιστό της νύχτας η Σαλώμη

Ως το Big Bang ξηλώνονται οι νόμοι

σπάει του γαλαξία το λαγήνι…..» (Ο χορός των επτά πέπλων, σελ. 39)

«.....

Στην άκρη του ορίζοντα

ψηλά! Θα δεις ψυχές

να βγαίνουν απ' το βάρος τους

με δάκρυα πολύχρωμα μπαλόνια

και τα συντρίμμια μιας ζωής

που θα στολίζουν αύριο

τον Παράδεισο» (Γράμμα σε ξένο εαυτό, σελ 50-51)

Με τα πενήντα ποιήματα που απαρτίζουν την πρώτη του ποιητική συλλογή «BIG BANG» από την LIBRON ΕΚΔΟΤΙΚΗ, μια συλλογή που θα τη χαρακτήριζα καλαίσθητη και με όμορφο εξώφυλλο, ο Νίκος Λούβρος ήρθε για να μας παρουσιάσει το ταλέντο του στην ποίηση και να μείνει. Ας είναι καλοτάξιδη λοιπόν και το πρώτο βήμα που θα δώσει τη σκυτάλη του σε πολλά επόμενα.