Η ύπαρξή σου ζωή μου.
Το βλέμμα σου
άρωμα στο δέρμα μου κρυμμένο
κι η τρυφερή ψυχή σου
άνεμος που αγγίζει την ψυχή μου σιωπηλά
καθώς γυμνός τη διαπερνά
μ΄ένα του θρόισμα απαλό
μ' ένα του νεύμα λίγο ζωηρό
με μια φωνή της νιότης γιορτινή
με μια ζεστή καρδιά
κι όλα αυτά σαν τη δροσιά
τυλίγοντας το είναι μας, παντοτινή ευχή,
ανέμελη ν΄αφήνεται στη σκέπη μας
κι αγκάλη μας να γίνεται χαρά.
Η φωτεινή γλυκιά πλευρά της ευτυχίας.
Εσύ.
Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου