Η Φιλιέττα Μιχαλακάκου γράφει για τo βιβλίο "Έρωτας είναι" της Στέλλας Πετρίδου

  Τη Στέλλα τη γνώρισα πριν ένα χρόνο στους 33ους Ποιητικούς αγώνες Δελφών της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών όπου συμμετείχαμε με τα ποιήματα μας,  τα οποία διακρίθηκαν και τους αποδόθηκε βραβείο τιμητικής συμμετοχής. Το ποίημα της είχε τον τίτλο "Φρέσκο νερό του Έρωτα"(σελ 49) και εστάθη προφητικό, μιας και αυτή η ποιητική της συλλογή της, η έκτη κατά σειρά, έρχεται να λούσει με φως αγνότητας τα λιμνάζοντα ύδατα στην ρακένδυτη έννοια του έρωτα, όπως έχει καταλήξει να ερμηνεύεται γραπτώς ή προφορικώς στη σημερινή εποχή.

Η νέα αρχή..

Και να που το τέλος σωπαίνει.
Μια νέα αρχή ξεκινά.
Και άσπρα πανιά ξεπροβάλλουν
στο μαγεμένο ορίζοντα.

Στέλλα Πετρίδου | δέκατη τρίτη συνέντευξη (Αλήθεια TV)

Τηλεοπτική εκπομπή "Άκου να δεις τώρα" από την Αλήθεια TV
Τηλεοπτική στήλη "Καλλιτεχνώντας στη Χίο"

Κυριακή, 8 Σεπτεμβρίου 2019

Παρουσιάστρια: Άννα Κλαδιά

Στέλλα Πετρίδου: Συμμετοχή στο ανθολόγιο «Γλυπτών Παλιννόστησις – Για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα»

Γλυπτών Παλιννόστησις - Ο μονόλογος του πόνου

Εδώ να μείνω με προστάζεις, ξένε ιππότη,

μη λογαριάζω πια καιρούς και ιστορία, 

δόξες που κύλησαν και χάραξαν πορεία 

πατώντας χώματα ιερά, θρησκευτικά.

Βαθιά πληγή μου θρόνος γίνηκε μεγάλος,

αρχοντική γωνιά, φωλιά βασιλική 

και γη που αγκάλιασε τη νέα μου ζωή 

δάκρυ σκορπώντας στη θλιμμένη μου καρδιά.

Στέλλα Πετρίδου: Συμμετοχή στο ανθολόγιο "Ταξίδι στην τρυφερότητα" (Τεύχος 3)

Χελιδονάκι ήταν μικρό και στέκονταν μονάχο

με συντροφιά τον ουρανό απάνω σ’ ένα βράχο.

Τα μάτια του χαμήλωνε και μήτε κελαηδούσε.

Μια θλίψη το μαστίγωνε, στα στήθη το χτυπούσε.

Στέλλα Πετρίδου | δωδέκατη συνέντευξη (authoring-Melodies.blogspot.com)

Συνέντευξη μέσω βιντεοκλήσης στο Authoring-Melodies.blogspot.com

Σάββατο 27 Ιουλίου 2019

Δημοσιογράφος: Δημήτρης Μπονόβας

Στέλλα Πετρίδου: Συμμετοχή στην ανθολογία της Αμφικτυονίας Ελληνισμού "ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΣΤ' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ - 2017 Με ελεύθερο θέμα (Θρησκευτικό, συμπαντικό, κοινωνικό, ερωτικό, σατιρικό κτλ.)

Να φυσάει ένας καιρός σαν το μάταιο,

να σκορπά τα φτερά του στο κρύο,

να νικάει το μυαλό το παράλογο,

να χει μείνει η αγάπη στο αντίο,

να μαυρίζει ο ουρανός απ’ τα σύννεφα,

να μηνύει βροχή η καταιγίδα,

να ξεχνιέται το χθες απ’ το σήμερα,

να παλεύει στο αύριο η ελπίδα.

Γυμνή παγίδα.

Στέλλα Πετρίδου: Συμμετοχή στο "Ανθολόγιο Ποιήσεως", Καλοκαίρι 2017

Θυμάμαι

Θυμάμαι τη ζωή μας παιδιά,

να τρέχουμε στους κάμπους στα λιβάδια

σκορπίζοντας το γέλιο μας ανέμελα πουλιά.

Ξενιτεμένη Καρυάτις

Κι αν θα με δεις στα ξένα κόρη, είμαι εγώ,

μα ξενιτιά δε θέλησα ποτέ να ζήσω.

Παγιδευμένη ζω σ’ απέραντο θολό,

μα πώς το βήμα για τη γη μου να τραβήξω;

Κάποτε, μα θα 'ναι αργά..

Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν πως έφυγα.

Δε θα 'ναι ψέμα.

Δεν είναι ψέμα.

Έφυγα ήδη.

Εσύ με έδιωξες.

Κι αν τώρα η πληγή σου άγριος έγινε θυμός

μην σε λυπάσαι.

Προδόθηκες απ' το ίδιο σου το εγώ.

Κομμάτια έγινες

και σκόνη που λεκιάζεις πια ό,τι βρίσκεις.

Παρουσίαση βιβλίων

Οι εκδόσεις  Όστρια και ο λογοτέχνης Μανώλης Αλυγιζάκης σας προσκαλούν στην παρουσίαση των βιβλίων  «Στη δίνη του Χρηματιστηρίου» και «Πίνακες και Υπερβάσεις».

Παρουσιαστές οι:

Κώστας Καρούσος, εικαστικός, ποιητής, πρόεδρος της Ε.Ε.Λ.

Χρύσα Νικολάκη, κριτικός λογοτεχνίας, συγγραφέας, θεολόγος

και

Γιάννης Φιλιππάκης, ποιητής, γενικός γραμματέας της Π.Ε.Λ.

 

Συντονισμός: Βίκυ Δρακουλάκου, συγγραφέας, ποιήτρια

 

Θα απαγγείλουν οι λογοτέχνες:

Αργυρώ Αγγελίνα Ζωγράφου, Παντελής Βέλκος, Κατσικούλη Μαρία, Καλύβα Ευμορφία, Κουμανίδου Κυριακή, Μανωλέα Χριστίνα, Μιχαλακάκου Φιλιέττα, Παπακωνσταντίνου Ηλίας, Πετρίδου Στέλλα, Σακοράφα Τζένη, Σκλήδα Σοφία.

 

Ερμηνεία: Τάκης Κωσταντακόπουλος   Πιάνο: Παντελής Λεγάκης

 

Συμμετέχει το χορευτικό τμήμα από τη σχολή χορού ΜΑΙΡΗΣ ΛΑΔΑ.

Μαθητές  της Στ’ τάξης των εκπαιδευτηρίων Πανταζοπούλου Μαυρομμάτη θα τιμήσουν με την παρουσία τους τον ποιητή.

Τώρα τι;

Στενό το μονοπάτι της ζωής.
Στενό.
Στενό.
Πιο στενό.
Παραπατώ.
Κοίτα πώς στενεύει κι άλλο!

Η του καιρού δικαίωση..

Όσο περισσότερο πιστεύεις στο κάλπικο,
τόσο περισσότερο πληγώνεσαι απ' αυτό.
Κι όσο περισσότερο σε στενοχωρεί η προδοσία του,
τόσο μεγαλύτερη αξία του δίνεις.