Φως και Ψυχή..

 

Είναι που οι νότες ζωντανεύουν την ψυχή
καθώς ανθίζει η πεθυμιά για τον παράδεισο,
δυο χέρια να αγκαλιάσουν τη ζωή,
αυτή που πόθησε πολύ, που τόλμησε,
που αγνάντεψε κρυφά αυτή την άβυσσο.

Είναι που τώρα, στη μεγάλη τους στιγμή,
στην παραζάλη από πείσμα κι από ένστικτο,
έχοντας σύμμαχο την άστατη φυγή,
ταξίδι αλλιώτικο κι αέρινο συνάμα,
ζητωκραυγάζουν πως αγγίζουνε το ανέφικτο.

Είναι που οι νότες ζωντανεύουν την ψυχή.
Είναι η ψυχή που δίνει φως στη μουσική.

Στέλλα Πετρίδου

Το ποίημα γράφηκε με αφορμή την εικονιζόμενη φωτογραφία του Τέρπανδρου Παπαθεοδώρου, μέλους της Φωτογραφικής Εταιρείας Μυτιλήνης στο πλαίσιο της εκδήλωσης της Ένωσης Λογοτεχνών Αιγαίου με τίτλο «Εκεί που η λογοτεχνία συναντά τη φωτογραφία». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Β. Αιγαίου - Αντιπεριφέρεια Πολιτισμού και σε συνεργασία με τη Φωτογραφική Εταιρεία Μυτιλήνης, στο Δημοτικό Θέατρο Καλλονής, το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2024.