Κι αν δεν μπορούν τα όνειρα να σμίξουν τα όνειρά μας,
τα δυο φτερά μας οι ματιές που όλα τα ξεχνούν.
Μ' αλίμονο στις ενοχές που ζουν ανάμεσά μας
και φρένο βάζουν στις καρδιές που ξέρουν ν' αγαπούν.
Αχ, όνειρα, όνειρα, σμίξτε τα όνειρά μας πάλι!
Όνειρα, όνειρα, κι όπου ψηλά η καρδιά μας βγάλει!
Του έρωτα τις Κυριακές ποιος έρωτας τις κλέβει;
Ποια ζάλη που 'γινε πληγή μακριά του και θρηνεί;
Φιλί να δώσει της ζωής, φαρμάκι μη γυρεύει
κι απ' την αρχή να γεννηθεί αγάπη αληθινή.
Αχ, έρωτα, έρωτα, φέρε τον έρωτά μας πάλι!
Έρωτα, έρωτα, κι όπου μακριά η ζωή μας βγάλει!
Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου