Μόλις 18!

Μικρό ήσουν κορίτσι και τώρα γυναίκα.
Αλλάζεις. Μου είπαν πως γίνεσαι άλλη.
Τα χρόνια που φύγαν τα μέτρησα δέκα,
μα συν άλλα οκτώ σε ορίζουν μεγάλη.

Αλλάζεις. Μου είπαν πως γίνεσαι άλλη.
Μια σπίθα της νιότης η αγνή σου εικόνα.
Μα συν άλλα οκτώ σε ορίζουν μεγάλη.
Ξυπνάς την ορμή κι αρχινάς τον αγώνα.

Μια σπίθα της νιότης η αγνή σου εικόνα
κι ο χρόνος βιβλίο στα χέρια σου άδειο.
Ξυπνάς την ορμή κι αρχινάς τον αγώνα
στιγμές να σε βρουν στης ζωής σου το στάδιο.

Κι ο χρόνος βιβλίο στα χέρια σου άδειο.
Εσύ το μελάνι, το χρώμα κι η πένα.
Στιγμές να σε βρουν στης ζωής σου το στάδιο.
Αγάπη ο ρυθμός σου μ’ εμπόδιο κανένα.

Εσύ το μελάνι, το χρώμα κι η πένα
κι εγώ φυλαχτό στης ψυχής σου την άκρη.
Αγάπη ο ρυθμός σου μ’ εμπόδιο κανένα
και χίλια φιλιά ν’ απωθούν κάθε δάκρυ.

Κι εγώ φυλαχτό στης ψυχής σου την άκρη,
ευχές θα σκορπώ να σου πλέκω τραγούδι
και χίλια φιλιά ν’ απωθούν κάθε δάκρυ,
χαρά μου ακριβή κι όμορφο μου λουλούδι.

Ευχές θα σκορπώ να σου πλέκω τραγούδι,
ανάσα μου, σπλάχνο, πυξίδα μου κι αίμα.
Χαρά μου ακριβή κι όμορφο μου λουλούδι,
ποτέ μη σ' αγγίξει του φθόνου το βλέμμα.

Ανάσα μου, σπλάχνο, πυξίδα μου κι αίμα,
τα χρόνια εκατό να χαρείς κι άλλα δέκα.
Ποτέ μη σ' αγγίξει του φθόνου το βλέμμα,
μικρό ήσουν κορίτσι και τώρα γυναίκα.

Στέλλα Πετρίδου

Αφιερωμένο στην κόρη μου Σταυρούλα που σήμερα έγινε 18 ετών.