Στέλλα Πετρίδου | Συνέντευξη πεντηκοστή έκτη (Authoring Melodies)

Περιοδικό «authoring-melodies.gr»
Πέμπτη, 10-10-2024
Δημοσιευμένη εδώ
Αρχισυντάκτης ο: Δημήτρης Μπονόβας

Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της μυθιστορήματος “Αναζητώντας εμένα” από τις εκδόσεις Ελκυστής, η Στέλλα Πετρίδου μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας και προσωπικής αναζήτησης. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η συγγραφέας μιλά για τα εσωτερικά μονοπάτια που διασχίζουν οι ηρωίδες της, για τη σημασία της αυτοανακάλυψης, και για το πώς η γραφή μπορεί να λειτουργήσει ως καθρέφτης των βαθύτερων ανθρώπινων συναισθημάτων και προβληματισμών.

Είστε έτοιμη για μια βουτιά στο έργο της;

1) Ένα ακόμα βιβλίο λοιπόν για τη Στέλλα, μία ακόμα συγγραφική προσπάθεια σε μία πολυγραφότατη καριέρα. Τι έχεις να μας προσφέρεις αυτή τη φορά;

Σ.Π. : Αυτή τη φορά η πένα μου παρουσιάζει ένα πολυσέλιδο μυθιστόρημα, το οποίο σχετίζεται κυρίως με τους βαθύτερους προβληματισμούς του ανθρώπου που έχουν να κάνουν με τις διαπροσωπικές του σχέσεις, αλλά και με το πραγματικό νόημα της ύπαρξής του. Κι όλο αυτό, βέβαια, αυτόματα οδηγεί τον αναγνώστη και στην ανακάλυψη του πραγματικού νοήματος της ευτυχίας του.

2) Έχεις ασχοληθεί με πολλά και διάφορα είδη γραφής. Αλήθεια, πώς αποφασίζεις κάθε φορά τι θα γράψεις; Πώς αποφάσισες αυτή τη φορά ότι θα καταπιαστείς με το μυθιστόρημα;

Σ.Π. : Το βιβλίο αυτό γράφηκε πριν τέσσερα χρόνια με αφορμή ένα περιστατικό που συνέβη προσωπικά σε μένα και σχετιζόταν με την ανήλικη κόρη μου. Με επηρέασε βαθύτατα, με συντάραξε για την ακρίβεια, και αυτός ήταν ο λόγος που στάθηκε η αφορμή για να επαναπροσδιορίσω τη σχέση μου με το παιδί μου και να προβώ επίσης και στην καταγραφή της συγκεκριμένης ιστορίας του βιβλίου, η οποία βέβαια στο σύνολό της είναι προϊόν μυθοπλασίας. Έτσι λοιπόν, για τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου δεν πήρα εγώ την απόφαση, αλλά η ίδια η ζωή που μου επιφύλαξε αυτή την έκπληξη.

3) Δύο ηρωίδες, δύο ζωές που μπλέκονται μεταξύ τους. Θα παρακολουθήσουμε δύο ξεχωριστά σενάρια ή δύο περιπέτειες που συνυπάρχουν;

Σ.Π. : Οι δύο ηρωίδες του βιβλίου μου είναι τα δύο δραματικά πρόσωπα μιας ενιαίας ιστορίας που κουβαλούν στις πλάτες τους ένα μεγάλο σταυρό, χωρίς ωστόσο να γνωρίζουν τον λόγο για τον οποίο συμβαίνει αυτό. Από τη μία η θετή μητέρα Ελπίδα και από την άλλη η υιοθετημένη κόρη Χριστίνα διεκδικούν την ευτυχία στη ζωή τους, αλλά με λάθος τρόπο. Περιστοιχισμένες από μυστικά, συμφέροντα και εκβιασμούς καταλήγουν στα αντίθετα μονοπάτια του ψέματος και της αυτοαπομόνωσης. Οι ιστορίες τους οδηγούν τον αναγνώστη σε ένα διαρκές ταξίδι σε παρόν και σε παρελθόν, ώσπου στο τέλος η αλήθεια αποκαλύπτεται από ανάγκη για να χαρίζει τη λύτρωση στις ψυχές τους και στα αγαπημένα τους πρόσωπα.

4) Διαβάζοντας την υπόθεση, δεν μπορώ να παραβλέψω το όνομα της μίας από τις πρωταγωνίστριες, Ελπίδα. Τυχαίο ή προσπαθεί να υποδείξει κάτι;

Σ.Π. : Το όνομα Ελπίδα ποτέ δεν δίνεται τυχαία σε μια ηρωίδα, πόσο μάλλον όταν η ηρωίδα αυτή είναι πραγματική μαχήτρια της ζωής, που δε διστάζει να θυσιάσει προσωπικά όνειρα και φιλοδοξίες για να υπηρετήσει το καλό και το ιδεατό. Στο πρόσωπο της δικής μου ηρωίδας ο αναγνώστης θα ανακαλύψει έναν σπουδαίο άνθρωπο, που ναι μεν βασανίζεται στη ζωή του, αλλά στο τέλος η ζωή του τον ανταμείβει.

5) Μοναξιά, προδοσία, εξαπάτηση και πολλά άλλα θέματα που πολλές φορές φοβόμαστε να αγγίξουμε, διατρέχουν το μυθιστόρημα. Επιθυμείς να οδηγήσεις τους αναγνώστες σε συγκεκριμένα μονοπάτια; Θα δούμε πιθανώς τις δικές σου απόψεις μέσα από τους ήρωες;

Σ.Π. : Όπως είπα και στην αρχή μία προσωπική μου εμπειρία με ενέπνευσε στη συγγραφή της ιστορίας του βιβλίου αυτού. Ο λόγος που θέλησα να την καταγράψω, εμπλουτισμένη φυσικά με πολλά στοιχεία μυθοπλασίας, ήταν για να επισημάνω στους αναγνώστες, έφηβους και ενήλικες, κάτι πολύ σημαντικό. Οι διαπροσωπικές σχέσεις απαιτούν πολύ αγώνα, κόπο και χρόνο για να είναι αληθινές και ανθεκτικές στα οποιαδήποτε εμπόδια. Τίποτα στη ζωή μας δεν είναι δεδομένο, γι’ αυτό και χρειάζεται συνεχής πάλη για την κατάκτηση των πάντων και δεν εννοώ αποκλειστικά των υλικών αγαθών, αλλά κυρίων των δυνατών αισθημάτων, τα οποία εξασφαλίζουν στον άνθρωπο την πραγματική χαρά, την αληθινή ευτυχία και τη γαλήνη της ψυχής. Αυτά τα αισθήματα με τη σειρά τους καταπολεμούν κάθε κίνδυνο μοναξιάς, προδοσίας, εξαπάτησης, εκβιασμού, τρομοκρατίας και τάσεων αυτοκτονίας που είναι συνήθη σε περιπτώσεις ακραίες και όχι μόνο, όταν δηλαδή καταπατείται με τη βία η αυτοεκτίμηση, η αμοιβαία εμπιστοσύνη, η ανιδιοτελής αγάπη, η διαρκής ενθάρρυνση και η ουσιαστική επικοινωνία.

6) Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, αναφέρεται ο Γολγοθάς τον οποίο ανεβαίνουν οι δύο πρωταγωνίστριες του βιβλίου. Μετά τον Γολγοθά ακολουθεί η σταύρωση. Μετά τη σταύρωση όμως έρχεται πάντα η ανάσταση;

Σ.Π. : Πάντα μετά τη βροχή ακολουθεί το ουράνιο τόξο. Και δεν μπορεί να αλλάξει αυτό σε καμία περίπτωση. Το ίδιο συμβαίνει και με τις κακουχίες των ανθρώπων. Η ζωή είναι ένας διαρκής κύκλος, στον οποίο εναλλάσσεται πάντα το καλό με το κακό και ούτω καθεξής. Η ιστορία του βιβλίου παρουσιάζει αυτή τη συνεχόμενη εναλλαγή που καταλήγει στη λύτρωση της ψυχής, στη λύση των προβλημάτων και στην εξασφάλιση της πολυπόθητης ευτυχίας.

7) Πώς έζησες την όλη διαδικασία από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι την έκδοση του βιβλίου; Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν το εγχείρημα;

Σ.Π. : Όταν γράφεις μια ιστορία, αυτόματα, θέλοντας και μη, συμμετέχεις κι εσύ ως δημιουργός σε αυτήν. Βιώνεις τον πόνο των ηρώων σου, συμμερίζεσαι τις αγωνίες και τα άγχη τους, διεκδικείς μαζί τους τη χαρά και χαίρεσαι με την επιτυχία τους. Από τη σύλληψη της ιδέας φυσικά και σε όλη τη διάρκεια της συγγραφής, μέχρι τη στιγμή που μπαίνει το οριστικό τέλος στην ιστορία, ο συγγραφέας βρίσκεται σε μία διαρκή εσωτερική αναστάτωση. Δεν είναι εύκολο να σκιαγραφήσει χαρακτήρες ηρώων χωρίς να συμμετέχει προσωπικά στην όλη διαδικασία, χωρίς να θέσει τον εαυτό του στη θέση τους επιχειρώντας να δει μέσα από τα δικά τους μάτια τον κόσμο που τους περιβάλει. Δεν το κρύβω ότι δυσκολεύτηκα κι εγώ ως δημιουργός να αποτυπώσω τις σκέψεις μιας έφηβης που παλεύει αποτυπώνοντας τη σκέψη της στο προσωπικό της ημερολόγιο για να εξηγήσει γιατί υπάρχει στη ζωή της τόσο κακό και πόσο αυτό την ωθεί σε ακραίες σκέψεις και συμπεριφορές. Δεν το κρύβω ότι δυσκολεύτηκα να αποτυπώσω και τη σκέψη μίας ακόμα ηρωίδας, της μητέρας της, που θυσίασε τη ζωή της για να σωθεί η δική της ζωή, μα με λάθος τρόπο όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια. Παρ’ όλα αυτά, όταν η ιστορία πια φτάνει στο τέλος της, τα πάντα ξεχνιούνται και η χαρά της έκδοσης αποδιώχνει όλες τις αγωνίες και τα άγχη του συγγραφέα που τον συντρόφευσαν σε όλη τη διάρκεια της συγγραφής, κάτι το οποίο συνέβη και στη δική μου περίπτωση. Ένα τελευταίο άγχος φυσικά ήταν η έκδοση του βιβλίου μου και η αποδοχή της ιστορίας μου από τον εκδοτικό μου οίκο, καθώς, όπως καταλαβαίνετε, για να προχωρήσει κάτι σε έκδοση πρέπει να ελεγχθεί ως προς το περιεχόμενό του και να εγκριθεί. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά και σήμερα έχω τη χαρά να σας παρουσιάζω ολοκληρωμένο πια το πόνημά μου.

8) Αν έπρεπε να απαντήσεις με ποσοστό, πόσο τοις εκατό «Στέλλα» είναι αυτό το μυθιστόρημα;

Σ.Π. : Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, λόγω του ότι θέτει αρκετούς προβληματισμούς στον αναγνώστη, προβληματισμούς οι οποίοι έχουν να κάνουν με την ικανότητα των ανθρώπων να διαχωρίσουν το καλό και το κακό, το αληθινό και το προσποιητό, το σωστό και το πρέπον, με απασχολούν κι εμένα προσωπικά ως μέλος μιας ευρύτερης κοινωνικής ομάδας που έχει χάσει προ πολλού τον προσανατολισμό της. Για το λόγο αυτό μέσα από τις προσωπικές ανησυχίες της ηρωίδας μου Χριστίνας επιχειρώ κι εγώ να ανακαλύψω την αξία της ζωής και των ανθρώπινων σχέσεων, να αναδείξω τη σημαντικότητα της αληθινής ανθρώπινης επαφής και να επαναπροσδιορίσω κι εγώ ως Στέλλα τις προτεραιότητές μου, προκειμένου να διατηρήσω ακέραιη την ταυτότητά μου στη ζωή. Επομένως, θα έλεγα ότι στο βιβλίο αυτό διαφαίνεται η Στέλλα σε πολύ μεγάλο βαθμό και φυσικά οι προσδοκίες της για έναν καλύτερο κόσμο, πλημμυρισμένο από αγάπη και ανιδιοτέλεια.

9) Αν σε ρωτούσε κάποιος/α, τι είναι αυτό που απολαμβάνεις περισσότερο να γράφεις, τι θα απαντούσες;

Σ.Π. : Μου αρέσει να υπηρετώ την ποίηση και δη τη λυρική. Ωστόσο, κάθε μου πόνημα αποτελεί ξεχωριστό κομμάτι του εαυτού μου, το οποίο φυσικά κατέχει και ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.

10) Να περιμένουμε σύντομα κάτι καινούργιο;

Σ.Π. : Εύχομαι σύντομα να κυκλοφορήσει η νέα μου δισκογραφική δουλειά μελοποιημένης ποίησης, σε ποίηση δική μου και μουσική Γιώργου Μάκαρη, η οποία ετοιμάζεται εδώ και αρκετό καιρό και πραγματικά ανυπομονώ να σας την παρουσιάσω.

Στέλλα, σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας διέθεσες και σου ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία στο έργο σου!!!

Κι εγώ ευχαριστώ πολύ κι εσένα, Δημήτρη και το πολύ αξιόλογο περιοδικό σου που για ακόμα μια φορά στηρίζει το έργο μου και το κοινωνεί στο αναγνωστικό κοινό.