Δέντρο..

Κυλάει ο χρόνος
Οι εποχές αλλάζουν
Αλλάζεις κι εσύ
Ζαρώνεις
Ασπρίζεις
Μελαγχολείς

Αποσυντίθεσαι
Κοιτάς έξω απ' το τζάμι
Η θέα πάντοτε ίδια
Δυο δέντρα αγκαλιασμένα στοργικά
ν' αγναντεύουν μαζί

την απεραντοσύνη της θάλασσας

Ηρεμία

Αρμονία

Γαλήνη

Αφθαρσία
Γι' αυτά όχι
ο χρόνος δεν κύλησε ποτέ

Έτσι λες

Κι ύστερα κλείνεις τα μάτια

για την αγαπημένη σου ευχή

Να γεννηθείς και πάλι 

δέντρο αυτή τη φορά

ένα γαλήνιο δέντρο

με το δέντρο σου αγκάλη

και θέα αρμονική

την απεραντοσύνη της θάλασσας

Στέλλα Πετρίδου