Η νέα αυγή

Τη νύχτα αυτή που κρύβονται τ’ αστέρια

και το φεγγάρι βρίσκει σύννεφο ν’ αράξει,

σα δάκρυ απ’ τα μάτια μου θα στάξει

η θλίψη να χυθεί στα δυο μου χέρια.

Μακριά σου βλέπω δίκοπα μαχαίρια

και ποιος από το φόβο θα μ’ αρπάξει

να βρει η χαρά μου δύναμη ν’ αδράξει,

να ζήσει τα δικά της καλοκαίρια;

Οι ώρες χάνονται κι η νύχτα πάει.

Μια νέα αυγή στα μάτια μου γεννιέται

κι η ευχή μου ζωγραφίζεται και πάλι.

Κι απ’ τ’ όνειρο στον ήλιο μου σκορπάει

κι η αγάπη μπρος και γύρω μου πλανιέται,

εσύ κι η τρυφερή σου η αγκάλη.

Στέλλα Πετρίδου
Το ποίημα απέσπασε Α' Βραβείο στην κατηγορία σονέτο, στο 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης Κέφαλος το έτος 2020.