Και να που το τέλος σωπαίνει.
Μια νέα αρχή ξεκινά.
Και άσπρα πανιά ξεπροβάλλουν
στο μαγεμένο ορίζοντα.
Και να που η χαρά ξεκλειδώνει
τη μέρα που νύχτα πενθεί.
Κι ο ήλιος ξανθός,ξανά λαμπερός,
γαλάζια τα μάτια του βάφει.
Και χρώμα οι νέες στιγμές
με χρώμα τα χνάρια τους βάφουν.
Κι ελπίζουν στο τώρα γιορτή ποθητή
να μείνουν για πάντα στο διάβα.
Στη νέα αρχή που υψώνει
στο τέλος που πια έχει χαθεί
υπόσχεση δίνουν του πόθου οι χτύποι
να ζήσουν ζωή δυνατή,
το τέλος ποτέ πια ξανά
κοντά τους νεκρό μη φανεί.
Στέλλα Πετρίδου
Μια νέα αρχή ξεκινά.
Και άσπρα πανιά ξεπροβάλλουν
στο μαγεμένο ορίζοντα.
Και να που η χαρά ξεκλειδώνει
τη μέρα που νύχτα πενθεί.
Κι ο ήλιος ξανθός,ξανά λαμπερός,
γαλάζια τα μάτια του βάφει.
Και χρώμα οι νέες στιγμές
με χρώμα τα χνάρια τους βάφουν.
Κι ελπίζουν στο τώρα γιορτή ποθητή
να μείνουν για πάντα στο διάβα.
Στη νέα αρχή που υψώνει
στο τέλος που πια έχει χαθεί
υπόσχεση δίνουν του πόθου οι χτύποι
να ζήσουν ζωή δυνατή,
το τέλος ποτέ πια ξανά
κοντά τους νεκρό μη φανεί.
Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου