Η Φιλιέττα Μιχαλακάκου γράφει για τo βιβλίο "Έρωτας είναι" της Στέλλας Πετρίδου

  Τη Στέλλα τη γνώρισα πριν ένα χρόνο στους 33ους Ποιητικούς αγώνες Δελφών της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών όπου συμμετείχαμε με τα ποιήματα μας,  τα οποία διακρίθηκαν και τους αποδόθηκε βραβείο τιμητικής συμμετοχής. Το ποίημα της είχε τον τίτλο "Φρέσκο νερό του Έρωτα"(σελ 49) και εστάθη προφητικό, μιας και αυτή η ποιητική της συλλογή της, η έκτη κατά σειρά, έρχεται να λούσει με φως αγνότητας τα λιμνάζοντα ύδατα στην ρακένδυτη έννοια του έρωτα, όπως έχει καταλήξει να ερμηνεύεται γραπτώς ή προφορικώς στη σημερινή εποχή.

   Ο τίτλος "Έρωτας είναι"  προκαλεί μια γλυκιά  αποσιώπηση και ξαναγεννά στο μυαλό μας ερωτήματα λησμονημένα κι εγκατελελειμμένα, που η ποιήτρια τολμά να μας καλέσει να ξαναθυμηθούμε.

 Ο Έρωτας αποτελεί μια επαναστατική δύναμη. Ο απόηχος του παράγει, γεννάει βαθιές σκέψεις.

"Φως μου

ψυχή μου,

ανάσα μου

νιότη"

γράφει η Στέλλα Πετρίδου επιτρέποντάς μας να μπούμε στα βάθη της δικής της ψυχής και να εμβαθύνουμε όλο και πιο μέσα,όλο και πιο ψηλά.

   Το πρωτοπρόσωπο της ποιήτριας μας φέρνει δίπλα της. Η Στέλλα μας αποκαλύπτει όλο τον εσωτερικό της κόσμο. Είναι το τριαντάφυλλο που κοσμεί το εξώφυλλο της συλλογής. Ανοίγει τα πέταλά της και μας αφήνει να πλημμυρίσουμε άρωμα ρομαντικής αθωότητας επιτυγχάνοντας την ενθύμηση που ξεχάσαμε στριμωγμένοι στα γρανάζια της καθημερινότητας.

  Ο Έρωτας απαιτεί διαδραστικότητα και η ποιήτρια το επιτυγχάνει να μας το μεταδώσει. Την ακολουθούμε όταν θαυμάζει τη "γλυκιά μορφή", όταν "ξαποσταίνουν μάτια φωτιά στην αγκαλιά", όταν προφέρεται με τόση γλυκύτητα το "σ' αγαπώ", "θα σε προσμένω", "γιατί είσαι η μοίρα μου", "και σε καλώ", "σ' αναζητώ νύχτες", "γιατί είσαι τα πάντα εσύ".

  Τι είναι ο έρωτας τελικά; Χαρά,ευτυχία,πόνος,προσμονή,λαχτάρα; Όσα χρόνια κι αν περάσουν, το ερώτημα θα παραμένει αιώνιο. Ψυχολόγοι, ψυχίατροι, ακόμα και βιολόγοι, χημικοί και φιλόσοφοι προσπάθησαν ανεπιτυχώς ανά τους αιώνες να δώσουν έναν ακριβή ορισμό.

   Τι είναι ο έρωτας τελικά; Μήπως η αδυναμία μας να προσδιορίσουμε την ορμή και την ένταση του συναισθήματος αυτού μας αποδεικνύει ότι ο έρωτας είναι κάτι πραγματικά ανώτερό μας;

Αυτό ακριβώς μας θυμίζει η κυρία Πετρίδου επανατοποθετώντας στον Έρωτα τα φτερά της ουράνιας καταγωγής του. Ο έρωτας είναι έκσταση και μαρτύριο, ελευθερία και σκλαβιά μαζί.  Ο έρωτας κινεί τον κόσμο μας. Αυτό το μήνυμα μας προωθεί με τους λιτούς κι αρμονικούς στίχους της. Ο έρωτας όμως είναι άπιαστος, σαν αφρός, φλογερός, συντροφικός, κεραυνοβόλος, αμοιβαίος ή χωρίς ανταπόκριση, κατακτητικός, ανυπεράσπιστος, κάθε φορά μοναδικός. Η Στέλλα ακουμπά όλες αυτές τις αιχμές του, τον περικυκλώνει, τον ενσωματώνει και τον μετουσιώνει σε λέξεις έτσι, ώστε να καταφέρουμε να τον αγγίξουμε.

  Ο Πλάτων, θεωρούσε ότι ο έρωτας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια θεία τρέλα, από μια ακατανίκητη επιθυμία να συμπορευθούμε με τους Θεούς, όντες σε παραλήρημα. Στο Συμπόσιο, μια γυναίκα, η Διοτίμα, εξηγεί ότι ο έρωτας εκφράζει την ανάγκη και την επιθυμία μας να κατακτήσουμε την αιωνιότητα. Η Στέλλα Πετρίδου μας το μεταφέρει χωρίς περιττούς λυρισμούς, αλλά με έντονες εικόνες που θέτουν σε λειτουργία όλες μας τις αισθήσεις κι έτσι επιτυγχάνει να μας παρασύρει, να μας μεταμορφώσει, να μας συγκινήσει, να μας αναπροσδιορίσει, να μας προσανατολίσει, να μας ενθυμίσει αυτό το άλλο μας κομμάτι,  το «Τέλειο». Έστω κι αν το τέλειο απέχει πολύ από την τελειότητα,  η υποκειμενικότητα του έρωτα το καθιστά μοναδικό και ανυπέρβλητο. Ο Έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη της ζωής που μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε.

  Το κυρίαρχο στοιχείο της θάλασσας στα ποιήματα της συλλογής μας ταξιδεύει ακόμη πιο πέρα.

Ίσως ο Έρωτας να επιθυμεί η ποιήτρια να μας πει ότι είναι ένα νησί, ίσως να είναι η Ιθάκη μας.

  Τι κάνει όμως ένα συναίσθημα να παραμένει αναλλοίωτο στον χρόνο; Η αρμονία. Αυτό είναι το μυστικό όπλο της ανθρώπινης ευτυχίας. Σε μια αρμονική σχέση η ποιότητα διατηρείται ενώ τα ποσά αλλάζουν. Στην αρμονία πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχθείς την ανισότητα. Δίνει ο ένας στον άλλο αυτό που του λείπει. Για όσο…! Η αρμονία και το μέτρο των στίχων ολοκληρώνουν το έργο της αγαπημένης μου ποιήτριας και φίλης. Μαζί με τη μελοποίηση έρχονται να φωλιάσουν γλυκά στην ψυχή μας. Γιατί ψυχή κι έρωτας, όπως γράφει και η Στέλλα, είναι "δυο σαν ένα".

Φιλιέττα Μιχαλακάκου

Λογοτέχνης

Ο λόγος της στην επίσημη παρουσίαση του βιβλίου στον Πειραιά, την Τετάρτη, 06 Μαρτίου 2019.