Φεύγει η νύχτα. Κι άλλη νύχτα.
Το φεγγάρι με ξυπνά,
μα δεν ήρθες πάλι κι είμαι
άδειο κύμα στην ξηρά.
Φεύγει η μέρα. Κι άλλη μέρα.
Πέφτει πάνω μου το φως,
μα η μορφή σου παραπέρα
ξεθωριάζει συνεχώς.
Κι είσαι εδώ. Πάντα εδώ.
Θαλασσάκι μου αλμυρό,
μια τρυπώνεις στο μυαλό,
μια μου λείπεις και πονώ.
Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου