Πέμπτη, 10-11-2022
Δημοσιευμένη εδώ
Συντάκτης ο συγγραφέας: Κωνσταντίνος Μανίκας
Δημοσιευμένη εδώ
Συντάκτης ο συγγραφέας: Κωνσταντίνος Μανίκας
Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στη Στέλλα Πετρίδου
Η Στέλλα Πετρίδου απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις που τις θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή την έκδοση της νέας της ποιητικής συλλογής από τις εκδόσεις "Άλφα Πι"
Πώς θα περιγράφατε συνοπτικά τη νέα σας ποιητική συλλογή “Σονέτα της αγάπης”;
Πρόκειται για μια συλλογή τριάντα ποιημάτων, που υπηρετούν πιστά την αυστηρή φόρμα του σονέτου και θεματολογικά υμνούν την αγάπη και τον έρωτα.
Γιατί επιλέξατε το σονέτο ως μέσο ποιητικής έκφρασης;
Το σονέτο απαιτεί υψηλή ποιητική πειθαρχία. Αποτελεί δύσκολο ποιητικό είδος, ίσως το δυσκολότερο που υπάρχει, καθώς, πέρα από την λυρικότητα που οπωσδήποτε επιβάλλεται να έχει στο σύνολό του, προϋποθέτει επίσης μεγάλη προσοχή και δεξιοτεχνία από την πλευρά του γράφοντος και, φυσικά, αρκετή στιχουργική πείρα, λόγω των πολλών περιορισμών που έχει.
Επέλεξα το σονέτο στην νέα μου ποιητική συλλογή, γιατί θεώρησα χρέος μου, ως υπηρέτρια της παραδοσιακής ποίησης, να αφιερώσω ένα έργο μου σ’ αυτό το καταπληκτικό από κάθε άποψη ποιητικό είδος, αφού και το θέμα με το οποίο καταπιάνομαι, η αγάπη δηλαδή, αναδεικνύεται ομορφότερα και επιτυχέστερα μέσα από αυτό.
Ποιες προσωπικότητες που υπηρέτησαν το σονέτο σάς έχουν επηρεάσει πιο πολύ;
Από τους Ιταλούς ποιητές ο Πετράρχης, από τους Άγγλους ο Σαίξπηρ και από τους Έλληνες ο Παλαμάς και ο Γρυπάρης.
Τι θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης μέσα από αυτό το έργο σας;
Να αγαπήσει την πειθαρχημένη λυρική ποίηση και να δοκιμαστεί σ’ αυτήν.
Πού και πώς μπαίνει η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον έρωτα και την αγάπη;
Για μένα η αγάπη δεν έχει αρχή, μέση και τέλος. Εφόσον υπάρχει, υπάρχει για πάντα, και στα δύσκολα, και στα εύκολα. Ο έρωτας είναι συναίσθημα παροδικό. Γεννιέται με τον ενθουσιασμό και πεθαίνει με την αδιαφορία.
Διαβάζει πλέον ο Έλληνας ποίηση ή την θεωρεί μια δυσνόητη τέχνη που δεν τον αφορά;
Ο Έλληνας διαβάζει ποίηση όταν νιώσει την ανάγκη να το κάνει. Αυτό, βέβαια, φαντάζομαι, δεν γίνεται συχνά. Είμαι της άποψης, όμως, ότι η ποίηση δεν περνάει απαρατήρητη από τους ανθρώπους, ακόμα κι από εκείνους που δεν είναι μυημένοι σ’ αυτήν. Επίσης, δε θεωρώ την ποίηση δυσνόητη. Ποίηση είναι η εξωτερίκευση των συναισθημάτων του γράφοντος, κι έτσι πρέπει να είναι πάντα, για να καταφέρνει να ελκύει τους αναγνώστες της ανά πάσα στιγμή.
Ποιο ήταν το ερέθισμα για να ασχοληθείτε με την συγγραφή;
Η δική μου εσωτερική ανάγκη να καταθέσω την αλήθεια της ψυχής μου στο χαρτί.
Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
Αν όχι όλα, θα επέλεγα πέντε από τα δικά μου πνευματικά παιδιά για ευνόητους λόγους.
Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Τη Σαπφώ, τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Γεώργιο Δροσίνη και τη Μαρία Πολυδούρη.
Πιστεύετε στη μοίρα ή την τύχη;
Πιστεύω στην αγάπη, στη θέληση, στην προσπάθεια και στην επιμονή.
Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;
Και τα δύο είναι απαραίτητα, θεωρώ, για να καταφέρνουμε να ζούμε μια όμορφη και ισορροπημένη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου