Εγώ τα κάστρα μου στα όνειρά μου χτίζω
κι ο βασιλιάς τους ντύνομαι να με προσέχω.
Από τα βάσανα του νου μου υπερέχω
για να μπορώ λευκή σημαία ν’ ανεμίζω.
Σε μονοπάτια ανθοστόλιστα βαδίζω
κι όταν θελήσω, χαρωπό παιδάκι τρέχω.
Εγώ τα κάστρα μου στα όνειρά μου χτίζω
κι ο βασιλιάς τους ντύνομαι να με προσέχω.
Παραμιλώ από λαχτάρα και δακρύζω
κι ύστερα πάλι στη φωλιά τους ανατρέχω.
Την περιλούζω με χαμόγελο, τη βρέχω,
και, σαν χορτάσει η ψυχή μου, την κοιμίζω.
Εγώ τα κάστρα μου στα όνειρά μου χτίζω.
Στέλλα Πετρίδου
Από την ποιητική της συλλογή "Ροντέλα 4 εποχών", εκδόσεις "άλφα πι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου