Ο καιρός στο σκοτάδι
μήτε σαλεύει, μήτε λυγά.
Μοιάζει με έρμο καράβι
σε άδεια θάλασσα να κολυμπά.
Ο καιρός στο σκοτάδι
κόβει σαν κρύο φαρμακερό.
Το γυμνό του σημάδι
στάμπα αφήνει μες στο νερό.
Ο καιρός στο σκοτάδι
δεν περιμένει, δεν προσδοκά
κι αν ποτέ νιώσει χάδι,
δεν του χαρίζεται, δεν του γελά.
Ο καιρός στο σκοτάδι
κρύβει τον χτύπο του από θυμό.
Τάμα αφήνει στον Άδη
να 'ναι το τέλος του παντοτινό.
Στέλλα Πετρίδου
Από την ποιητική συλλογή "Ο καιρός", εκδόσεις "άλφα πι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου