δειλά βαδίζω, κήπους θωρώ.
Λιβάδι οι σκέψεις, ποτάμι οι λέξεις
κι ένας ήλιος αγάπης, που χρώματα αλλάζει,
χρώματα απλώνει, χαμογελά.
Μες στων ματιών σου γαλάζιο βήμα,
παράδεισος του ονείρου μου η μέθη,
τραγούδι της ψυχής μου σιωπηλό
και όαση της ομορφιάς τοπίο.
Ταξίδι η ματιά σου, προσκυνώ,
σε μαγικές αυλές το νου πλανεύει
και παραμύθι πλέκει γιορτινό,
μ’ αγάπης νήμα τον πόθο υφαίνει.
Στων ματιών σου τη βαθιά περιπλάνηση
δειλά βαδίζω και καρτερώ,
στην μιαν αγάπη που νοσταλγώ,
εκεί να σε βρω κι ας χαθώ.
Στέλλα Πετρίδου
Από την ποιητική συλλογή "Μίλα μου γι' αγάπη", εκδόσεις "άλφα πι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου