Οινώνης πόνος

Σύρε μπροστά μου έρωτα, σύρε να σε αγγίξω,

να νιώσω την ανάσα σου στην αγκαλιά μου μέσα,

να διώξω κάθε άρνηση, οργή και περηφάνια,

να σταματήσουν οι καιροί και πίσω να γυρίσουν.

Σύρε περήφανε αητέ, Αλέξανδρε της Τροίας,

προστάτη όλων των ανδρών, της ομορφιάς κριτή,

σύρε τη Νύμφη σου να δεις πώς στέκεται εμπρός σου,

ανήμπορη στον έρωτα για σένα πώς θρηνεί.

Μεγάλη η δίψα του θυμού, μια θάλασσα δεν φτάνει

και η αλμύρα της πληγή, μου θόλωσε το νου

και νικημένη στον έρωτα σε πρόδωσα έρωτά μου,

κόρη αγέρωχη κι αγνή, για δες με πώς λυγώ.

Στη νεκρική σου την πυρά βωμό δικό μου φτιάχνω,

θυσία γίνομαι, φωτιά και πάνω σου σκορπώ,

στο φως αφήνομαι γυμνή, τον έρωτά σου φτάνω

κι ακολουθώ τη μοίρα σου που πρόδωσα καιρό.

Σύρε μπροστά μου να με δεις, στις φλόγες σου ανεμίζω,

να νιώσεις τώρα πώς χτυπά μία καρδιά μισή

και τη δική σου φέρε μου, με μιας να τη γιατρέψω,

να γείρουν πίσω οι καιροί κι η αγάπη να σωθεί.

Στέλλα Πετρίδου

Από την ποιητική συλλογή "Μίλα μου γι' αγάπη", εκδόσεις "άλφα πι"