ολόγιομο σαν τη φωτιά δίχως να κλέβει βλέμμα;
Ποια γλύκα να 'χει η ευχή
δίχως φτερά, δίχως φωνή στη νύχτα ν' ακουστεί;
Ποτάμι που το ρέμα του δε κουβαλά αγέρα
γκρεμίζεται στο τέρμα του, σ ένα φιλί που 'χει χαθεί.
Αβάσταχτος ο χωρισμός,
βαρύ το πεπρωμένο,
μα κείνο το ανεκπλήρωτο
Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου