Κριτική προσέγγιση βιβλίου:«Η Ερωμένη του Κυρίου Μπράουν» του Ανδρέα Ροδάκη

Πώς νιώθει κανείς αφού καταβροχθίσει και την τελευταία σελίδα ενός όμορφου μυθιστορήματος; Δείχνει σαν να ταξιδεύει ακόμα γύρω από το μαγικό κόσμο της ιστορίας που ξεδιπλώθηκε μπροστά του. Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο αναγνώστης δεν ταξιδεύει στα λιβάδια μίας μόνο ιστορίας, αλλά δέκα διαφορετικών, όπου η καθεμιά από αυτές ουδεμία σχέση έχει με την προηγούμενη ή την επόμενη.

Ένα βιβλίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί από την επιβλητικότητα του τίτλου του και μόνο, ούτε από τα γενικά στοιχεία που συνοδεύουν την περιγραφή του. Την αξία του επισφραγίζει το περιεχόμενό του και αυτό είναι αρκετό, ώστε να μείνουμε έκπληκτοι με την πρώτη συλλογή διηγημάτων του Ανδρέα Ροδάκη.

«Η ερωμένη του κυρίου Μπράουν» είναι ένα βιβλίο ποικίλων συναισθημάτων. Περιέχει δέκα διηγήματα που άνετα θα τα ξαναδιάβαζε κάποιος για να ανακαλύψει διαφορετικές πτυχές στις ιστορίες που ξετυλίγονται μπροστά του. Άλλωστε ο ίδιος ο συγγραφέας στον πρόλογο του βιβλίου του γράφει: «Αυτό το βιβλίο μιλάει για την αγάπη, την αδικία, το πάθος, τον θάνατο, τον μύθο, τη δυστυχία. Είναι μια συμπύκνωση ψυχής» και δεν έχει άδικο.

Στο βιβλίο ανακαλύπτει κανείς μια πρωτότυπη αφήγηση, όπου επιτυγχάνεται
η αμεσότητα του λόγου μέσα από την επιδίωξη της ταύτισης του αναγνώστη με τον ήρωα που αφηγείται. Ωστόσο οι ιστορίες που γράφει ο Ροδάκης δεν διαβάζονται ιδιαίτερα εύκολα. Παρόλο που η πλοκή τους ρέει αβίαστα στο πέρασμα των σελίδων, ο αναγνώστης είναι υποχρεωμένος να σταματά κάθε τόσο ώστε να συγκρατεί τις εικόνες που ξετυλίγονται μπροστά του, να αφομοιώνει τα γεγονότα, και φτάνοντας πια στο τέλος της κάθε ιστορίας, να του γίνεται κατανοητό και σαφές το μήνυμα που θέλει εμμέσως πλην σαφώς να διαπεράσει ο ίδιος ο συγγραφέας. Και το ηθικό δίδαγμα για κάθε μία από αυτές έρχεται με τη σειρά του να επιβραβεύσει τον αναγνώστη, αφήνοντάς του μια όμορφη ανάμνηση από το ταξίδι της ιστορίας που μόλις τελείωσε.

Πρόκειται για μια λογοτεχνία που ξεχωρίζει για την ποικιλία της θεματολογίας της, αλλά και για τον εύστοχο τρόπο που διάλεξε ο συγγραφέας να την αποτυπώσει στο χαρτί. Μέσα από τους λογοτεχνικούς του ήρωες είναι φανερή η πρόθεση του συγγραφέα να αποτυπώσει την άποψή του και να δώσει το προσωπικό στίγμα της σκέψης του. Άλλωστε, όπως γράφει και ο ίδιος, οι ιστορίες του «γεννήθηκαν όλες τους μέσα από την πείρα της ζωής, τη φαντασία και τα απρόσμενα γεγονότα».

Από τις δέκα ιστορίες του βιβλίου, παρόλο που με ικανοποίησαν όλες ως απαιτητικό αναγνώστη, ξεχώρισα ιδιαιτέρως την «Ερωμένη Του Κυρίου Μπράουν», τον «Πάνθηρα» και το «Με ξέρεις;». (Δεν είναι τυχαίο βέβαια, που το «Με ξέρεις;» απέσπασε το 2ο βραβείο σε λογοτεχνικό διαγωνισμό.)

«Η Ερωμένη Του Κυρίου Μπράουν» λοιπόν, από τις εκδόσεις «άλφα πι», Χίος, Απρίλιος 2016.

Στέλλα Πετρίδου