Βαρύ το πένθος σαν δύσει η ώρα.
Χλωμό από λέξεις ή μνήμης δώρα.
Κάποτε μέλι έσταζε η αγάπη.
Στερνή μου νιότη, που να 'σαι τώρα;
*
Κύμα πριν γίνει η ανάμνησή σου,
γείρε στο πλάι μου κι αποκοιμήσου.
Ο χρόνος άχρονος, γλυκιά μου ζάλη,
ν' ανθίσει πάλι κι εγώ μαζί σου.
*
Πόθος το λάθος, βήμα γενναίο.
Ρωγμή στο πάθος, δάκρυ ακμαίο.
Φαρμάκι η δόση μου, κεντρί στη θλίψη,
φιλί σε σήψη πια, τέλος μοιραίο.
Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου