Σεπτέμβρης πρόβαλε στο παραθύρι
κι απ’ τα πατζούρια του στάζουν εικόνες.
Για μιας ψυχρής αγάπης το χατίρι
τα καλοκαίρια ντύνονται χειμώνες.
Ξυπνά κι η στενοχώρια ζαλισμένη.
Ανήμπορη παραπατά στην ώρα.
Μα, λέξη απ’ το στόμα της δε βγαίνει
σα στέκει απροστάτευτη στο τώρα.
Ποιος άνεμος στη ζάλη να χιμήξει;
Τ’ ανείπωτα πια στύβουν στο σκοτάδι.
Και ποια αρχή ν’ ανθίσει πριν τη λήξη;
Γεμάτοι της ανάμνησης οι κάδοι.
Στα σύννεφα ξεσπούν για να προφτάσουν,
τη δίψα της στιγμής να ξεδιψάσουν.
Το σονέτο της Στέλλας Πετρίδου περιλαμβάνεται στο βιβλίο της "Σονέτα της αγάπης" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Άλφα πι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου