Απόγνωση..

Ξεχάσαμε τι θα πει ζωή,
γιατί τη ζωή πολλές φορές σκοτώσαμε.
Και τώρα να..
Αδύναμοι στο χείλος του γκρεμού
χέρι με χέρι την κραυγή μας λευτερώνουμε
μήπως και σώοι απ' το θάνατό μας βγούμε.

Υπάρχει φως!
Λίγο πριν το τέλος χρυσοκέντητη μια αχτίδα
τρεμοπαίζει πληγωμένη μπρος στα μάτια μας
ζητώντας καταφύγιο στα βάθη της ψυχής,
εκεί που η ανάσα της ηρωικά ακόμα
αντιστέκεται  στο ματωμένο ψέμα.

Στέλλα Πετρίδου