Κι είναι η ζωή μια απέραντη αγάπη.
Άπλωσ' το χέρι,
γίνε πουλί και πέταξε!
Πέτα ψηλά,
εκεί, στον πράσινο ουρανό,
στου καπετάνιου ήλιου το περβόλι,
εκεί που στήνουνε χορό
από νωρίς οι ώρες
αγκάλη σαν τις παίρνουνε σφιχτά
αγαπημένες πεθυμιές και σκέψεις.
Την Κυριακή γίνε γιορτή,
γίνε χαμόγελο γλυκό της νιότης,
γίνε απέραντη του πόθου σου χαρά,
γίνε ευχή,
γίνε ολάκερη αληθινή ζωή!
Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου