Να 'σαι καλά!

Αρχίζει και βαραίνει το σκοτάδι.

Πού να 'σαι, αγάπη αλλοτινή;

Ποια γη στο χάρτη σ' αγκαλιάζει;

Είσαι καλά;

Φεγγάρι στέκει από ψηλά.

Μα 'ναι που βράδυ πέφτει πάντα το αγιάζι.

Να μου σκεπάζεσαι, ακούς;

Να μου προσέχεις!

Να γελάς!

Κι αν νιώσεις άδεια την καρδιά σου, μην ξεχνάς!

Μέσα στο όνειρο γλυκά

μια φλόγα αγάπης συντροφιά σου

για σένα πάντα στέκει μπρος σου ζωηρά.

Εγώ!
Εγώ κι αν δεν το ξέρεις!

Κι ας μη θυμάσαι άλλο πια 

λόγια δικά μου ποτισμένα με φιλιά.

Σου το 'χα τάξει, του έρωτα λαβωματιά!

Θα 'μαι κοντά σου!

Κι ας είσαι μίλια πια μακριά μου αρκετά.

Να 'σαι καλά!

Στέλλα Πετρίδου