Στέλλα Πετρίδου: Είμαι, Ασχολούμαι, Διατηρώ

Είμαι…

Είμαι η Στέλλα Πετρίδου και κατάγομαι από το Σκουτάρο της Λέσβου. Είμαι η μοναχοκόρη μιας πολύτεκνης οικογένειας που επιμένει να ζει στην επαρχία, κόντρα στις δυσκολίες των καιρών και τα προβλήματα. Οι προσωπικές μου φιλοδοξίες με απομάκρυναν από το νησί μου αμέσως μόλις ενηλικιώθηκα, γεγονός που στιγμάτισε τη ζωή μου και ευχάριστα, μα και πολύ δυσάρεστα.

Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι κατάφερα πολλά, σπούδασα, αποκαταστάθηκα επαγγελματικά, παντρεύτηκα, έκανα παιδιά, φίλους, ταξίδεψα, ωρίμασα. Το αρνητικό της υπόθεσης είναι αυτό που πάντα κουβαλώ στην καρδιά μου και θα το κουβαλώ για το υπόλοιπο της ζωής μου. Έζησα για είκοσι πέντε ολόκληρα χρόνια μακριά, ξένη ανάμεσα σε ξένους, χωρίς τους συγγενείς δίπλα μου, χωρίς τους παιδικούς μου φίλους κοντά μου, μακριά απ’ το σπίτι μου και μακριά από όσα όρισαν απ’ την αρχή το είναι μου.

Αρκετά πρόσφατα πήρα τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψω. Κι, αφού το πάλεψα πολύ, μπόρεσα να πατήσω ξανά στα πάτρια εδάφη. Πλέον, ζω στον τόπο που μεγάλωσα, δίπλα στην οικογένειά μου, αυτή που τόσο πολύ μου είχε λείψει όλα αυτά τα χρόνια της αναγκαστικής μου απομάκρυνσης. Όμως, ξέρετε κάτι; Δεν επιστρέφει πάντα κανείς όποτε το θελήσει αυτός, μα όποτε οι συνθήκες του το επιτρέψουν. Για μένα οι κατάλληλες συνθήκες ήρθαν τώρα και μου έδωσαν το πράσινο φως για να κάνω το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής μου πραγματικότητα, να ζήσω και πάλι στο μέρος όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, χωρίς να προσδοκώ τίποτα περισσότερο από τη γαλήνη και την ηρεμία της ψυχής, της δικής μου και των ανθρώπων π’ αγαπώ.

Φυσικά και υπάρχουν πολλοί που δεν επιστρέφουν ποτέ στον τόπο τους κι, ειλικρινά, νιώθω ευλογημένη που εγώ τουλάχιστον δεν είμαι μία από εκείνους τους άτυχους της ζωής.

Αγαπήστε τη ζωή σας όπως είναι, γιατί, αν κυνηγάτε τα πολλά, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να μη χαρείτε ούτε και τα λίγα. Εκτιμήστε τους ανθρώπους σας, γιατί μόνο αυτοί σας αγαπούν αληθινά και πάντα ανιδιοτελώς.

Ασχολούμαι…

Με τη συγγραφή ασχολούμαι από παιδί. Άργησα όμως να φανερώσω τις ανησυχίες μου και όλα αυτά που έκρυβε για χρόνια εντός της η ψυχή μου από ντροπή. Ώσπου μια μέρα, εντελώς στα ξαφνικά, το μέσα μου επαναστάτησε και με ανάγκασε να πάρω τη μεγάλη απόφαση. Κι έτσι, ήρθαν ένα ένα στο φως τα βιβλία μου. Όλες μου οι προσωπικές εμπειρίες, τα βιώματα, τα συναισθήματα, οι εικόνες που αποτυπώθηκαν εντός μου στο ταξίδι της ζωής φιλοξενούνται τώρα στις σελίδες αυτών των βιβλίων που είναι πια τα πνευματικά μου παιδιά. Έντεκα ποιητικές συλλογές και ένα μυθιστόρημα μετρώ μέχρι στιγμής, βιβλία στα οποία κυριαρχεί το συναίσθημα της αγάπης και ό,τι αυτό στο πέρασμά του προκαλεί. Η μελωδία έπεται αναπόφευκτα για να συνοδέψει τις λέξεις μου. Και πώς να μην είμαι χαρούμενη όταν γνωρίζω πως κάπου εκεί έξω υπάρχει κόσμος που τραγουδά τα τραγούδια μου και ταξιδεύει νοητά με τις δικές μου καλλιτεχνικές δημιουργίες; Φυσικά και είμαι και νιώθω απέραντα ευλογημένη γι’ αυτό.

Διατηρώ…

Το ανήσυχο πνεύμα μου δε με αφήνει λεπτό σε ησυχία. Γι’ αυτό και, πέρα από το προσωπικό μου ιστολόγιο, διατηρώ κι ένα καλλιτεχνικό περιοδικό, το texnesonline.gr με σκοπό να φιλοξενήσω τις δημιουργίες νέων καλλιτεχνών που χρειάζονται το κατάλληλο βήμα για να μπορέσουν να προβάλλουν με αξιοπρέπεια τα έργα τους.