Βιβλιοκριτική για το μυθιστόρημα "Αμφιβολίες" του Γιώργου Γιαντά | Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

Συγγραφέας: Γιώργος Γιαντάς

Έτος έκδοσης: 2020

Σελ.: 228

Εκδόσεις: Συμπαντικές Διαδρομές

Είναι γνωστό πως οι έντονες τραυματικές παιδικές αναμνήσεις έχουν τη δύναμη να επηρεάζουν όλη τη μετέπειτα πορεία της ζωής του ανθρώπου. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, όχι θετικά. Πολλά είναι, εξάλλου, τα χαρακτηριστικά παραδείγματα στην καθημερινότητά μας, τα οποία συχνά συναντάμε και στις σελίδες κάποιου βιβλίου με αλλοιωμένα, βέβαια, τα στοιχεία τους για ευνόητους λόγους.

Ένα από τα παραδείγματα αυτά θα μπορούσε να είναι και η ιστορία του βιβλίου που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές» ο συγγραφέας Γιώργος Γιαντάς, με τίτλο «Αμφιβολίες». Παρότι αρχικά αγγίζει τα όρια του φανταστικού, ωστόσο, η υπόθεσή της αντλεί αρκετά στοιχεία από την πραγματική ζωή, με τη ζυγαριά να γέρνει, κυρίως, προς τη μεριά αυτή, δίνοντας εμφανώς την εντύπωση ότι πρόκειται για μεταφορά μιας αληθινής ιστορίας στο χαρτί, κάπως παραποιημένη. Άλλωστε, γνωρίζουμε πολύ καλά πως η ζωή φτιάχνει τα πιο απίθανα σενάρια με πρωταγωνιστές πάντα ανυποψίαστους ανθρώπους.

Συγκεκριμένα το βιβλίο περιγράφει την ιστορία της ηρωίδας Έλλης Δημητριάδη, μιας νεαρής γυναίκας που εγκαταλείπει, κατόπιν ερωτικής απογοήτευσης, τη ζωή της στην πρωτεύουσα και μετακομίζει, αποδεχόμενη τον διορισμό της ως ψυχολόγου, σε ένα ορεινό χωριό της Λέσβου, αρκετά απομονωμένο από τα άλλα χωριά και αραιοκατοικημένο, το Νικλίτσι. Στην προσπάθειά της να προσαρμοστεί στα δεδομένα του νέου τρόπου ζωής, που της επιβάλλει μια κοινωνία άγνωστη για εκείνη μέχρι τώρα, αρκετά εκδηλωτική και ταυτόχρονα καχύποπτη, η οποία κινείται σε πολύ αργούς ρυθμούς σε σχέση με αυτούς της μεγαλούπολης, η ηρωίδα δυσκολεύεται αρκετά. Ωστόσο, η επιμονή της να καταφέρει να γίνει αποδεκτή στους ανθρώπους της και άριστη στη δουλειά της την βοηθά, ώστε σύντομα να πετύχει το στόχο της χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Έτσι νομίζει, τουλάχιστον, καθώς τα γεγονότα, όπως και οι συμπεριφορές των ανθρώπων, συχνά αλλάζουν όψη. Ένας απρόβλεπτος παράγοντας έρχεται να κονταροχτυπηθεί με τα θέλω της και να ανατρέψει τα μέχρι τώρα δεδομένα της μοίρας της. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον φτερωτό άγγελο, τον έρωτα, που με τα βέλη του είναι ικανός άλλοτε να οδηγήσει το θύμα του στ’ αστέρια κι άλλοτε στις φλόγες της κόλασης.

Η Έλλη ερωτεύεται παράφορα τον δάσκαλο του χωριού, Σαράντο. Ο Σαράντος, όμως, κουβαλά στις πλάτες του ένα σκοτεινό παρελθόν, αρκετά μυστήριο, το οποίο, όπως δείχνει η ροή των πραγμάτων, δεν έχει ξεχαστεί, καθώς εξακολουθεί να στοιχειώνει τη σκέψη ολόκληρης της κοινωνίας του Νικλιτσίου. Η περίεργη σκιά που εμφανίζεται κάθε βράδυ πάνω από το χωριό, παρακολουθώντας το εξονυχιστικά, γίνεται συχνά αντικείμενο συζητήσεων. Η Έλλη επιχειρεί να λύσει το γρίφο που ασυναίσθητα έχει επηρεάσει και τη δική της σκέψη, καθώς θεωρεί ότι έχει άμεση σχέση με τον άντρα που αγαπά. Κι εκεί ξεκινά ένας νέος κύκλος μυστηρίου, ο οποίος ανατρέπει τη μέχρι τώρα φαινομενικά ήσυχη ατμόσφαιρα του χωριού. Το παρελθόν έρχεται και πάλι στο φως οδηγώντας τα γεγονότα στα άκρα. Φόνοι, δολοπλοκίες, παράνομες ερωτικές περιπτύξεις, επικίνδυνες σκέψεις και τολμηρές ενέργειες άνευ λογικής, σκιαγραφούν το σκηνικό ενός αναμενόμενου θρίλερ.

Η αποκάλυψη του δολοφόνου δεν είναι εύκολη υπόθεση για την αστυνομία, ούτε, φυσικά, για τον αναγνώστη, που παρακολουθεί με έντονο το ενδιαφέρον του την εξέλιξη των γεγονότων, επιχειρώντας να αποκαλύψει πρώτος την άκρη του νήματος αυτής της σκοτεινής ιστορίας. Τελικά, όλα δείχνουν αυτό που ειπώθηκε στην αρχή. Αυτά που φαινομενικά ανεξήγητα συμβαίνουν στο παρόν έχουν βαθιά τις ρίζες τους απλωμένες στο γνωστό ή άγνωστο τραυματικό παρελθόν ανυποψίαστων ανθρώπων. Ο δράστης αποκαλύπτεται επιτυχώς ύστερα από τις έρευνες της αστυνομίας και έτσι λύνει το κουβάρι της υπόθεσης. Ωστόσο, και πάλι πρόκειται για ένα τέλος συμβατικό που δε θα μπορούσε να ικανοποιήσει έναν απαιτητικό αναγνώστη, κάτι το οποίο ο συγγραφέας γνωρίζει πολύ καλά. Για το λόγο αυτό και δεν επαναπαύεται εύκολα στο ρόλο του. Το μυστήριο παρατείνεται, κάτι που φυσικά ενθουσιάζει ανέλπιστα τον αναγνώστη. Η τελική ανατροπή έρχεται κυριολεκτικά στην τελευταία σελίδα του βιβλίου, δίνοντας την αίσθηση ότι, το τέλος έχει την εικόνα ουτοπίας, καθώς όσο υπάρχει ζωή, τόσο οι εξελίξεις θα εξακολουθούν να ανατρέπουν τα μέχρι τώρα δεδομένα δίνοντας τους μια άλλη οπτική εξήγησης. Το βιβλίο του Γιώργου Γιαντά μας δίνει ακριβώς αυτή την εντύπωση. Η ιστορία του με πρωταγωνίστρια την Έλλη Δημητριάδη δεν έχει τελειώσει, καθώς, όπως όλα δείχνουν, θα συνεχιστεί σε ένα νέο βιβλίο, προκειμένου να λύσει τελικά τον γρίφο που αφήνει μετέωρο από επιλογή στο τέλος της ήδη υπάρχουσας ιστορίας του βιβλίου αυτού.

Γλώσσα απλή και κατανοητή, που δεν πλατειάζει ούτε επαναλαμβάνεται, μυθιστορηματική πλαστικότητα των εμπλεκόμενων χαρακτήρων, ύφος δραματικό και μυστηριώδες. Οι γρήγορες και εναλλασσόμενες εικόνες του βιβλίου βοηθούν στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη εξέλιξη της ιστορίας, ενώ η τριτοπρόσωπη αφήγηση, άκρως περιγραφική, διεισδύει στα μύχια της ψυχής των ηρώων. Η αριστοτεχνική πλοκή του συγγραφέα προκαλεί μια αίσθηση αυθεντικότητας στη ροή των γεγονότων, η οποία με τη σειρά της δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη, μέσα από τα θέματα που εύλογα τίθενται ως αντικείμενο μελέτης και προβληματισμού, να δώσει τη δική του εξήγηση σ’ αυτά, καθώς αναμφισβήτητα χρήζουν ψυχολογικής ανάλυσης και μελέτης.

Ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί και που σίγουρα αξίζει να διαβαστεί.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Η ψυχολόγος Έλλη Δημητριάδη ξεκινά μια νέα ζωή στο ορεινό και ήσυχο Νικλίτσι της Λέσβου. Μαζί της μεταφέρει την απογοήτευση για το άδοξο τέλος της σχέσης της, αλλά και τους διαρκείς δισταγμούς για τους ανθρώπους που γνωρίζει. Τα βιώματα και οι εσωτερικές της φωνές δημιουργούν επιφυλάξεις για όποιον συναντά. Η γνωριμία της με τον γοητευτικό δάσκαλο του χωριού δοκιμάζεται από τους εσωτερικούς της προβληματισμούς. Δοκιμάζεται όμως και από την παρουσία μίας ντόπιας, άγνωστης ύπαρξης, που μοιάζει να παρακολουθεί τις κινήσεις της ψυχολόγου.

Οι υποψίες της Έλλης περιπλέκονται περισσότερο όταν μαθαίνει πως η προηγούμενη γυναίκα του δασκάλου έχασε αιφνίδια τη ζωή της. Όσο η έλξη της για τον άντρα αυτόν μεγαλώνει, τόσο αισθάνεται πως η άγνωστη γυναίκα είναι εκεί και την ακολουθεί.

Υπάρχουν όμως φαντάσματα ή μονάχα η ίδια η φαντασία της ψυχολόγου;

Το φιλήσυχο χωριό του νησιού ξεδιπλώνεται ως τόπος καλά φυλαγμένων μυστικών και η Έλλη δε διακατέχεται πλέον μόνο από επιφυλάξεις, αλλά και από αμφιβολίες, αμφιβολίες για τον καθένα.

Λίγα λόγια για το συγγραφέα Γιώργο Γιαντά:

Ο Γιώργος Γιαντάς γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1977. Είναι πτυχιούχος Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Διατηρεί προσωπικό ιστολόγιο και αρθρογραφεί στον Τύπο.

Είναι έγγαμος και έχει δύο παιδιά.

Οι «Αμφιβολίες» είναι το 7ο κατά σειρά μυθιστόρημα του.

Βιβλία του έχουν βραβευτεί από πολιτιστικούς ομίλους σε Ελλάδα και Κύπρο.

Πρώτη ανάρτηση: εδώ