Σε μια φωτογραφία η ζωή μου όλη.
Στέκομαι απέναντί της, μα δεν της μιλώ
κι είν’ άδεια η κάμαρή μου μες σ’ άδεια πόλη
κι είν’ το βλέμμα μου άδειο, μουντό και σιωπηλό.
Κάποτε ήτανε του έρωτα περβόλι
κι ιδανικό μου ήταν μεγάλο κι υψηλό.
Σε μια φωτογραφία η ζωή μου όλη.
Στέκομαι απέναντί της, μα δεν της μιλώ.
Τώρα του ρολογιού π’ αλλάξανε οι ρόλοι,
σφιχτά την αγκαλιάζω κι όλο τηνε φιλώ.
Γέρικο δάκρυ γέρνω κι απάνω της κυλώ.
Νύχτωσε πάλι, τη σφαλώ στο πορτοφόλι.
Σε μια φωτογραφία η ζωή μου όλη.
Στέλλα Πετρίδου
Από την ποιητική της συλλογή "Ροντέλα 4 εποχών", εκδόσεις "άλφα πι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου