Μεγαλώνω
κι όσο μεγαλώνω, μικραίνω.
Γίνομαι και πάλι παιδί.
Σαν κι εκείνο το αθώο παιδί,
που γυρνά στην αλάνα της γης,
και κοιτάζει στα μάτια τον κόσμο
λέγοντάς του με θράσος, μπορώ!
Μπορώ να σε κάνω καλύτερο!
Στ' αλήθεια, το λέω, μπορώ!
Στέλλα Πετρίδου
(Χρόνια μου πολλά!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου