Αγάπη είναι..

Μου ’παν πως γύρω τριγυρνά,

μα δεν την βλέπω πουθενά.

Δεν την γνωρίζω.

Μου ’παν στο λίγο θα φανεί,

σ’ αυτό το λίγο, το πολύ,

που δεν ορίζω.

Μου ’παν στ’ αστέρια θα τη βρω,

στον πιο γεμάτο ουρανό

και στο φεγγάρι.

Μου ’παν σε πέλαγο βαθύ

θα πλέκει χάντρες θαλασσί

για μαξιλάρι.

Μου ’παν σ’ απόκρημνα βουνά

θα ξεκουράζεται αγκαλιά

με την ελπίδα.

Μου ’παν θα ντύνεται βροχή

να ταξιδεύει τη ζωή

στην καταιγίδα.

Μου ’παν σε δρόμο αδειανό

θα στήνει γλέντι και χορό

παραμυθένιο.

Μου ’παν τραγούδι θα γενεί,

σαν αεράκι την αυγή

να ’ναι δοσμένο.

Μου ’παν πως πάντα τριγυρνά

στα πιο μεγάλα όνειρα

κι είναι εικόνα.

Τη λεν αγάπη και φωτιά

κι αν τη φωλιάσω στην καρδιά,

θα ζει αιώνια.

Στέλλα Πετρίδου

Το ποίημα απέσπασε το Α' Βραβείο στον 8ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ε.Π.Ο.Κ. στην κατηγορία ποίηση με θέμα "Η αγάπη σε όλες τις μορφές"

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών, το Σάββατο 16 Ιουνίου 2018.