μια μελαγχολία πολιορκεί τη σκέψη μου.
Να 'ναι η αρχή σε ένα πρόσφατο τέλος;
Να 'ναι η ζωή σ' ένα πρόσφορο θάνατο;
Να ΄ναι το αύριο σ' ένα αδύναμο χθες;
Κάθε πρώτη του μήνα
ένας κόμπος βασανίζει το είναι μου.
Κι είναι τόσα τα αναπάντητα ερωτήματα
που κάνουν το σήμερα πιο αβάσταχτο
κι απ' τα αθόρυβα κατακλύζοντα πρέπει.
Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου