Αλύπητα σε ξεγελούν τα λόγια του αέρα,
τα λόγια που προσάναμμα γυρεύουν την ψυχή σου
και σαν της δώσουν μαχαιριά και τρέξει ποτάμι αίμα,
την πλάτη τους θε να γυρίσουν με μιας, να σε πουλήσουν.
Ας είναι κι ας γελάστηκες και πόνος σ’ έχει θλίψει
και πάνω σου στηρίχτηκαν μύριοι προδότες κι όσιοι,
χίλιες φορές να πληγωθείς, παρά να σε συντρίψουν
την ώρα της παράδοσης της μοίρας οι καμπόσοι.
Στέλλα Πετρίδου
Από την ποιητική συλλογή "Προσφυγιά", εκδόσεις "άλφα πι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου