Μοναχικός ο δρόμος της ζωής..
1. «Εκείνο το δάκρυ,
εκείνο που κυλάει την ώρα της αγάπης,
ανήμπορο να κρατηθεί στην άκρη των ματιών της,
βαρύ φορτίο μαρτυρεί,
πως ακόμα και μόνο,
γυμνό και χαμένο από σκέπη,
καταφέρνει εν τούτοις
να κουβαλά ζωντανό στο ταξίδι του
το ένα και μεγάλο λεπτό
της πολυπόθητης ευτυχίας.»
2. «Πιστεύω στο άπιαστο
και το κυνηγώ
ρυθμίζοντας αρχικώς την πορεία μου
πατώντας γερά
στις υπαρκτές δυνάμεις που έχω.»
3. «Η μεγαλύτερη σιγουριά μου,
η αμφιβολία μου.»
4. «Να περπατάς στο δρόμο που χάραξες εσύ
χωρίς να κοιτάς ποτέ, μα ποτέ πίσω.
Αυτό,
αυτό είναι ευτυχία!»
Στέλλα Πετρίδου
Φιλοσοφώντας μήνα Ιούλη 2017.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου