Περίπατος στη θάλασσα..

Κι όταν θα θες να ονειρεύεσαι να το κάνεις,

να φοράς τον ήλιο στα μαλλιά και στην καρδιά σου να' χεις το φεγγάρι,

στα μάτια μια πανσέληνο έρωτα να θυμίζει,

ν' αναζητά των άστρων της την ήρεμη πηγή

που ποιος και τι δε θα 'δινε να πιει απ' το νερό της.

Και σα στρωθείς καυτός σιμά στον κάμπο ν' αποστάσεις,

περαστικός μες στης νυχτιάς τ' αγιάζι τ' αλμυρό

και χείλη σου σα μαγευτούν απ' το νερό της λίμνης,

γυμνό σα στάζει δροσερό, γλυκό σαν να' ναι μέλι,

χαμόγελο να ποτιστείς, η αγρίμια να ημερέψει.

Κι όταν χαθείς ταξιδευτά στον κήπο τον μεγάλο,

π' ακούς το θρόισμα των φύλλων της γαλανής αυλής 

και τα πουλιά που κελαηδούν σαν πλέκουνε τραγούδια,

ρίξε στην άμμο μιαν ευχή να την ευρεί το κύμα,

η θάλασσα είναι μπροστά, άσ' τ' όνειρο ν' ανθίσει!

 Στέλλα Πετρίδου