Μια σκέψη...

Κάποτε με είχαν ρωτήσει για το τι είναι αυτό που πιστεύω πως είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή, και εγώ σαν Κινέζος φιλόσοφος βγαλμένος από άλλες εποχές απάντησα πως το σημαντικότερο πράγμα στην ζωή είναι το χρήμα…

    Φυσικά και είχα τους λόγους μου όταν είχα δώσει αυτήν την απάντηση, και φυσικά μπορώ να αποδείξω πως αυτό που είχα πει κατά το παρελθόν δεν ήταν αερολογίες, μπούρδες κάποιου παρανοϊκού μυαλού.

    Όμως αρχίζω να βλέπω διαφορετικά τα πράγματα , ίσως να φταίει το γεγονός ότι προσθέτω χρόνια πάνω μου, ίσως να φταίει το γεγονός πως γκρίζες τρίχες έχουν κάνει την εμφάνιση τους …ίσως να φταίει και η μοναξιά και όλα αυτά να με μετατρέπουν σοφότερο πνευματικά, αλλά ηλίθιο ψυχικά…

     Ως άλλος Τίχο Μπράχε παρακολουθούσα όχι τα άστρα αλλά την ζωή…

Προσπάθησα να ανακαλύψω ποιο είναι το πιο σημαντικό αγαθό σε αυτήν, και έτσι κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το σημαντικότερο αγαθό σε αυτήν , είναι η ευτυχία.

    Η πραγματική ευτυχία είναι το πιο σημαντικό κέρδος που μπορεί να αποκομίσει ένας άνθρωπος σε αυτήν την ζωή και μάλιστα χωρίς αρκετούς κόπους…

    Η ευτυχία όμως έχει αρκετές μορφές, που αλλάζουν  ανάλογα με τον  χαρακτήρα του ανθρώπου, τις επιλογές του, τις ανάγκες του, τους στόχους του.

    Ευτυχία, ένα αγαθό που μπορεί να αποκτηθεί χωρίς διακρίσεις.

Τόσο ο πλούσιος μπορεί να νιώθει ευτυχισμένος όσο και ο φτωχός, ευτυχισμένος μπορεί να νιώθει ο χορτάτος, αλλά και ο πεινασμένος, ευτυχία μπορεί να νιώσει στην ψυχή του ο αδικημένος αλλά και ο δίκαιος. Ευτυχία μπορεί να νιώσει όποιος αγαπά αλλά και αυτός που δεν έχει νιώσει ποτέ αγάπη, ευτυχία μπορεί να νιώσει ο προδότης αλλά και ο προδομένος, ευτυχία μπορεί να νιώσει ο νέος αλλά και γέρος, ευτυχία μπορεί να νιώσει αυτός που κάνει κάποιον να πονά αλλά και αυτός που πονά, ευτυχισμένος είναι αυτός που προσφέρει ευτυχία αλλά και αυτός που νιώθει να του την στερούν, ευτυχισμένος νιώθει αυτός που έχει τα πάντα αλλά και αυτός που δεν έχει τίποτα. Ο υγιής μπορεί να νιώσει την ευτυχία αλλά και ο άρρωστος.

    Ευτυχισμένος νιώθει ο πνευματικά υγιής αλλά ευτυχισμένος και ο ψυχικά διαταραγμένος…ευτυχισμένος αυτός που ζει στο Φως αλλά και αυτός που βασιλεύει στο Σκότος…..υπέροχο συναίσθημα λοιπόν η ευτυχία, τόσο πολύπλοκο αλλά και προσιτό σε όλους, φτάνει να βρούμε την φόρμουλα…αυτήν που θα μας επιτρέψει να είμαστε ευτυχισμένοι…πραγματικά ευτυχισμένοι, ευτυχισμένοι ακόμα και με μηδαμινά πράγματα.

   Όσο για μένα…μπορεί να σβήνει το καντήλι μου περισσότερο γρήγορα από ότι πίστευα, μπορεί να είμαι βασιλιάς στον κόσμο της μοναξιάς μου, αλλά είμαι ευτυχισμένος, έχω ακόμα αυτόν τον φίλο  που καπνίζει τους πνεύμονες μου με νικοτίνη, ένα ποτό να καίει τον λαιμό μου, τις αναμνήσεις μου για συντρόφια, και το ηλιοβασίλεμα κλεισμένο σε μια μπουκάλα να μου θυμίζει ότι κάποτε υπήρξα ανθρώπινος…δεν προσπαθώ να αποδείξω κάτι που δεν είμαι…..και ναι είμαι πραγματικά ευτυχισμένος με τόσα λίγα…