Σήμερα λοιπόν θα μασκαρευτώ.
Τόσο καιρό το περίμενα.
Θα βάλω πάνω μου
ό,τι πιο γελοίο,
ό,τι πιο ανάλαφρο
και σαχλό βρω μπροστά μου
και θα το κάνω κτήμα μου.
Θα βγω στους δρόμους
και χορεύοντας θα φωνάζω,
θα σφυρίζω,
θα τραγουδώ
σα να ΄ν΄ η μέρα αυτή ολότελα δική μου,
δική μου και της τρέλας της τρελής.
Σήμερα δε θα με παρεξηγήσουν οι ανθρώποι,
δε θα ντραπούν για μένα,
μήτε θα ουρλιάζουν μπρος στη θέα μου,
γιατί θα ΄μαι κομμάτι της δικής τους.
Και πορευόμενος μαζί τους
στο δρόμο της απάτης
θα αναγεννώ χαμόγελα
σ΄ ανόητες καρδιές,
που στη γωνιά τους μοναχές
ελπίζοντας θα γνέφουν
ευχόμενοι το τωρινό
να ΄ν΄ το χειρότερο που θα βρουν
στο δρόμο που τους χάραξε
αλύπητα η μοίρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου