Απόηχος..

Δε μπορώ σου λέει κι είναι κρίμα
πάντα να στέκει στα ψηλά ο εγωισμός.
Μα ποιος να κάνει απ' την αρχή το πρώτο βήμα
όταν αντίσταση προβάλει ο θυμός;

Αναμετρήσεις δίχως τέλος το ταξίδι
της κακοτράχαλης του νου διαδρομής.
Σα στέκει αιχμάλωτη στης μοίρας το παιχνίδι,
θύμα 'ναι ύπουλης κι αγιάτρευτης ρωγμής.

Εγωισμός ψυχή που κλαίει δε λογαριάζει.
Το σώμα χρίζεται φονιάς κι εκδικητής.
Πότε ψυχρά και πότε αδίστακτα δικάζει.
Σιωπή ο απόηχος κι η πίκρα νικητής.

Στέλλα Πετρίδου