Με αφορμή τη «παγκόσμια ημέρα της γυναίκας» (8 Μαρτίου), θα γνωρίσουμε τη Στέλλα Πετρίδου και τη ποιητική της συλλογή: «Τριολέτα γένους θηλυκού», έναν ύμνο στη γυναικεία ψυχή σε έμμετρο στίχο.
Αρχικά θα θέλαμε να γνωρίσουμε τη Στέλλα Πετρίδου ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο. Ποια είστε;
Είμαι μητέρα τριών παιδιών και λιμενικός στο επάγγελμα. Επιπλέον, είμαι κι ένας άνθρωπος που του αρέσει με πάθος η δημιουργία. Γι’ αυτό και δε σταματώ ποτέ μου να δημιουργώ. Αγαπώ τον λόγο κι αυτό φαίνεται ήδη από τα 12 εκδοθέντα βιβλία μου. Παράλληλα, μου αρέσει κι η μουσική, την οποία επιχειρώ κάθε φορά να συνδυάσω με τον λόγο. Κι έτσι, δημιουργούνται τα τραγούδια μου. Στην προσπάθειά μου αυτή, βέβαια, συνεργάζομαι και με πολύ αξιόλογους μουσικούς. Η συνεργασία μας μου έχει προσφέρει έως τώρα πάνω από πενήντα ηχογραφημένα τραγούδια. Εννοείται πως οι καλλιτεχνικές μου ανησυχίες συνεχίζονται, καθώς το πάθος μου για δημιουργία, όπως σας είπα, καλά κρατεί.
Ημέρα της γυναίκας σήμερα και ως εργαζόμενη μητέρα αλλά και ως καλλιτέχνης έχετε σίγουρα βιώσει όλες τις γυναικείες πλευρές της ζωής. Πιστεύετε πως έχει κατακτηθεί η ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα;
Θέλω να πιστεύω πως ναι. Δυστυχώς, όμως, με διαψεύδει κάθε φορά η ίδια η ζωή. Η γυναίκα στις μέρες μας, επιχειρώντας να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει σε όλους τους τομείς, χάνει εν αγνοία της αυτό καθ΄ αυτό το νόημα της ζωής. Προσπαθεί περισσότερο, κουράζεται περισσότερο, στενοχωριέται περισσότερο, μα εκ των πραγμάτων ανταμείβεται λιγότερο. Κι ο άντρας, τελικά, είναι αυτός που απολαμβάνει όλες τις χαρές και τα προνόμια της ζωής, ενώ εκείνη ακόμα εύχεται για να τα καταφέρει.
Πιστεύετε ότι το κίνημα #me_too και η δημοσιοποίηση των περιστατικών κακοποίησης, βοηθάει τις γυναίκες να βρουν το θάρρος να καταγγείλουν τα περιστατικά αυτά ή απλά όλα μετατρέπονται σε θέαμα στα ΜΜΕ και η κοινωνία δεν αλλάζει;
Πιστεύω πως κανένα κακό δεν πρέπει να μένει ατιμώρητο. Η δικαιοσύνη πρέπει να εφαρμόζεται για όλους, εφόσον απευθύνεται σε όλους. Καλώς λοιπόν οι γυναίκες βρίσκουν το θάρρος και καταγγέλλουν το οτιδήποτε τους συνέβη, γιατί μόνο έτσι θα πάψει να αναπαράγεται η βία σε οποιαδήποτε μορφή της. Τα ΜΜΕ στην περίπτωση αυτή πρέπει να λειτουργούν ως μέσα που παραδειγματίζουν και συμμορφώνουν τους πολίτες στους οποίους απευθύνονται και όχι ως μέσα που τους εξαγριώνουν ακόμα περισσότερο. Η κοινωνία μπορεί να αλλάξει, εφόσον όλοι μας ανεξαιρέτως προσπαθήσουμε για το σκοπό αυτό.
Ας περάσουμε στο καλλιτεχνικό κομμάτι. Γιατί «Τριολέτα γένους θηλυκού»; Και τι σημαίνουν τα «τριολέτα»;
Το τριολέτο είναι μια ρυθμομετρική φόρμα ποίησης, γαλλικής προελεύσεως, στην οποία ο πρώτος στίχος επαναλαμβάνεται τρεις φορές, και ως τέταρτος και ως έβδομος. Προέρχεται από τη γαλλική λέξη «triolet», κι ο λόγος που επιλέχτηκε να φέρει αυτή την ονομασία, ενδεχομένως να είναι λόγω της ανωτέρω τριπλής επανάληψης του ίδιου στίχου ή λόγω του ότι μόνο τρεις στίχοι της στιχουργικής αυτής φόρμας δεν επαναλαμβάνονται. Επίσης, ο δεύτερος στίχος επαναλαμβάνεται και ως όγδοος.
Στο βιβλίο μου «Τριολέτα γένους θηλυκού» φιλοξενούνται εξήντα ποιήματα αυτής της συγκεκριμένης ποιητικής φόρμας, όπως άλλωστε μαρτυρεί και ο τίτλος του. Είναι γένους θηλυκού, γιατί όλοι οι τίτλοι των ποιημάτων αυτών φέρουν τίτλο γένους θηλυκού, ενικού αριθμού, που δηλώνουν ιδιότητα, ενέργεια, κατάσταση, στις οποίες εστιάζει η γράφουσα, προκειμένου αυτές με τη σειρά τους να μεταφερθούν αυτούσιες ως αισθήσεις στον αναγνώστη, που είναι κι ο τελικός αποδέκτης του έργου.
Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα για να ξεκινήσει η συγγραφική δημιουργικότητά σας;
Η ανάγκη ξεγύμνωσης κι απελευθέρωσης της ψυχής. Νομίζω αυτό ισχύει για όλους τους δημιουργούς, άλλωστε.
Συγγραφέας 12 έργων, στιχουργός και μελωδός. Ποια η μεγαλύτερη χαρά και η μεγαλύτερη πίκρα για έναν δημιουργό;
Η μεγαλύτερη χαρά ενός δημιουργού έρχεται τη στιγμή που βλέπει το έργο του να παίρνει σχήμα και μορφή. Αυτό είναι ένα αίσθημα που δεν περιγράφεται με λέξεις. Είναι η απόλυτη αίσθηση της δημιουργίας, που, οπωσδήποτε, δε μπορεί να συγκριθεί ακόμα και με τη χαρά της δημοσιοποίησης ή και της αποδοχής του έργου αυτού από το ευρύτερο κοινό. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο που όλοι μας ανεξαιρέτως οι δημιουργοί χαρακτηρίζουμε τα έργα μας ως πνευματικά μας παιδιά. Είναι παιδιά μας. Κι η γέννησή τους είναι ένα θαύμα που συντελείται μπρος στα μάτια μας.
Τώρα, όσον αφορά τη μεγαλύτερη πίκρα για έναν δημιουργό, δεν ξέρω ποια θα μπορούσε να είναι. Γιατί κανείς δε μπορεί να γεμίσει με πίκρα, όταν έχει ήδη γευτεί τη μεγαλύτερη χαρά όλων που είναι η δημιουργία. Η κλοπή, ίσως, της πνευματικής ιδιοκτησίας. Ναι, αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως η μεγαλύτερη πίκρα του και, προσωπικά, δεν εύχομαι για κανέναν να βιώσει κάτι τέτοιο.
Υπερδημιουργική, παθιασμένη καλλιτέχνης, με ακόρεστη επιθυμία έκφρασης. Από που αντλείτε την έμπνευση;
Όταν υπάρχει έμφυτη η ανάγκη της δημιουργίας, η έμπνευση μπορεί να προκληθεί από το οτιδήποτε. Κι εγώ νιώθω πως γεννήθηκα γι’ αυτήν. Γι’ αυτό και παθιάζομαι κάθε φορά που καταπιάνομαι μαζί της.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Μία ακόμη ποιητική μου συλλογή για το 2022, ένας δίσκος μου με νέα τραγούδια και λίγο αργότερα ένα μυθιστόρημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου