Στέλλα Πετρίδου | Συνέντευξη τριακοστή όγδοη (Reporter.com.cy)

Ειδησεογραφικό portal «Reporter.com.cy»
Τετάρτη, 12-01-2022
Δημοσιευμένη εδώ
Δημοσιογράφος η: Χάρις Βωβού

Την ενέπνευσε η προσφυγιά και ο πόνος των ανθρώπων που άφησαν την πατρίδα τους για να ψάξουν μια καλύτερη ζωή σε έναν ξένο τόπο. Η Αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος από την Λέσβο Στέλλα Πετρίδου, έχοντας βιώσει τις πιο συγκλονιστικές εικόνες από την τεράστια προσφυγική κρίση στο νησί, επέλεξε να γράψει τους στίχους και να συνθέσει τη μουσική μαζί με τον Γιώργο Μπάμπη του τραγουδιού «Στη γη την ξένη», το οποίο ερμηνεύει ο Νίκος Τάγκας και συνοδεύει την ποιητική συλλογή «Προσφυγιά» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Άλφα Πι».

Όπως σημειώνει στον REPORTER η κα Πετρίδου, «το τραγούδι μου φιλοξενεί εικόνες που έζησα προσωπικά και που αυτό το τραγούδι πάντα θα μου τις θυμίζει ξανά και ξανά».

«Η πολύχρονη διαμονή μου σε ακριτική περιοχή, όπου το προσφυγικό αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί το καθημερινό μου βίωμα, αλλά και το επάγγελμά μου, που σχετίζεται άμεσα με το θέμα αυτό, συνέβαλλαν σημαντικά στην απόφασή μου να αφιερώσω μια ολόκληρη συλλογή μου στην προσφυγιά».

Μάλιστα, η κα Πετρίδου αναφέρει ότι το προσφυγικό επηρέασε ανθρώπινα πολλούς δημιουργούς σε μεγάλο βαθμό και δεν είναι τυχαία η αυξημένη εκδοτική παραγωγή των τελευταίων χρόνων που σχετίζεται με το θέμα αυτό.

«Ο ανθρώπινος πόνος, ξέρετε, εμπνέει τους δημιουργούς κι αυτό είναι φυσικό κι επόμενο. Ο αναγνώστης, μέσω των έργων τους, έρχεται περισσότερο κοντά στην εικόνα της κατάντιας και συμπάσχει με τον αδύναμο. Ενημερώνεται, κατανοεί και αρκετές φορές δικαιολογεί τα παράξενα και παράλογα των καιρών του. Άλλοτε πάλι εξαγριώνεται και αντιδρά αναρωτώμενος το γιατί. Γιατί παρατηρείται αυτό το φαινόμενο; Γιατί δε σταματά ποτέ; Γιατί εξακολουθεί και υφίσταται; Μα είναι εύλογο να αναρωτιέται, όταν βλέπει μπροστά του πτώματα, τραυματισμένους, μισολιπόθυμους, χαροκαμένους ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, απλά βρεγμένους ανθρώπους, νηστικούς, άστεγους κι απελπισμένους ν’ απλώνουν απεγνωσμένα το χέρι τους στον οποιονδήποτε και να του ζητούν βοήθεια. Κι εγώ είχα πολλές τέτοιες εικόνες ζωγραφισμένες στα μάτια μου, που όφειλα ως ανήσυχο πνεύμα να καταγράψω στα ποιήματά μου, οι περισσότερες εξ αυτών, όπως αντιλαμβάνεστε, σκληρές και άκρως απογοητευτικές. Εικόνες που μένουν ακόμα χαραγμένες στη μνήμη μου και, φαντάζομαι, δε θα φύγουν ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν».

Εκτός όμως από την εργασία της ως λιμενικός, η κα Πετρίδου ασχολείται με την ποίηση και την πεζογραφία. Γράφει για την αγάπη, τον έρωτα, τον αποχωρισμό, την προσφυγιά, την απομόνωση, την κοινωνική, οικονομική και πολιτική παρακμή, την κατάρρευση των ηθικών αξιών και το συναίσθημα της μοναξιάς του, την προσμονή, την απελευθέρωση του φυλακισμένου του εγώ και την αντίδρασή του ως αποτέλεσμα της απόλυτης ανάγκης του για ζωή.

«Τα ποιήματά μου μιλούν για τους ανθρώπους που έχοντας εγκαταλείψει πατρίδα, σπίτι κι οικογένεια, ψάχνουν για ένα χέρι βοηθείας, όποιο κι αν είναι αυτό, που θα τους οδηγήσει στην ομορφιά της ζωής, αυτή που στερήθηκαν με τη βία, αυτή που δεν κατάφεραν να γνωρίσουν ποτέ τους όπως πραγματικά είναι. Τα ποιήματά μου μιλούν επίσης για τα φοβισμένα παιδιά, τα παιδιά που δεν έμαθαν να χαμογελούν, γιατί ποτέ τους δε γνώρισαν τη χαρά. Μιλούν για τα βρεγμένα πτώματα, για τις νεκρές ψυχές, που δεν αξιώθηκαν να πατήσουν την ξένη γη, παρόλο που αρκετές φορές κρυφά την ονειρεύτηκαν. Μιλούν για τα ορφανά παιδιά, για τις χαροκαμένες μάνες, για τα άδεια βλέμματα των ανθρώπων που υπέφεραν, πόνεσαν, λύγησαν και που στο τέλος αφέθηκαν στο έλεος μιας μοίρας δίχως καμιά προοπτική. Υπάρχει μέλλον; Αυτό αναρωτιούνται όλοι τους, αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ στο βιβλίο μου αυτό κι αυτό καλείται να αναρωτηθεί κι ο αναγνώστης την ώρα που διαβάζει τα ποιήματά μου».

Η Αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος και ποιήτρια Στέλλα Πετρίδου

Τα ποιήματα της κας Πετρίδου συμπεριλαμβάνονται σε ποιητικές ανθολογίες, έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ για το μουσικό και ποιητικό της έργο έχει βραβευθεί και διακριθεί σε πανελλήνιους και παγκόσμιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Μέχρι στιγμής έχουν εκδοθεί οι εξής έντεκα ποιητικές συλλογές και ένα μυθιστόρημα