Σαν του ανέμου το φιλί, που μια στιγμή μόνο κρατά
κι ύστερα χάνεται μακριά σε ξαφνικό ταξίδι,
σα γίνει λίγο το πολύ κι η λύπη του συρθεί κοντά,
βρίσκει ελπίδα η γιατρειά στης μοίρας το κοπίδι.
Κάλλιο να σέρνεται γυμνός κι από αγάπη μην πονά.
Ο πιο τυφλός εγωισμός πάντα στο τέλος κυβερνά.
Σαν της ανάγκης τη ρωγμή, που η ανάσα σπαρταρά
κι ύστερα σφύζει από νερά τη δίψα της να πάψει,
σαν παραδώσει αντοχή προτού βαστάξει τη χαρά,
φόβος τα χνάρια του μετρά, χίλιους καημούς να κάψει.
Στέλλα Πετρίδου
Οι στίχοι ντύθηκαν με μουσική του συνθέτη Γιάννη Σκαρή και δημιούργησαν αυτό το υπέροχο τραγούδι σε ερμηνεία της Σταυρούλας Εσαμπαλίδη που περιλαμβάνεται στη νέα ποιητική και μουσική συλλογή της Στέλλας Πετρίδου με τίτλο "Έλα ξανά", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Βακχικόν".
Ακούστε το τραγούδι:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου