Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2020

Ο Δημήτρης Μπονόβας γράφει για το βιβλίο "Ανυπόταχτες σκέψεις" της Στέλλας Πετρίδου



Περιοδικό: Authoring-Melodies
05-10-2020
Αναρτηθείσα: εδώ

“Το χαϊκού (ιαπωνικά: 俳句‎, δηλαδή «αστείος στίχος») είναι μια ιαπωνική ποιητική φόρμα. Παραδοσιακά αποτελείται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση ή σε έναν, χωρισμένο με κενά.” Αυτός είναι ο ορισμός που δίνει η Βικιπαίδεια. Να πω την αλήθεια μου, δεν το ήξερα. Και ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα διαβάσει ποιητική συλλογή αποτελούμενη από χαϊκού. Μεμονωμένα ποιήματα ναι αλλά ως ολοκληρωμένο σύνολο, ήταν η πρώτη μου φορά. Αλλά ήμουν σίγουρος ότι θα μου άφηνε καλή εντύπωση καθώς πρόκειται για ποίηση της αγαπητής Στέλλας Πετρίδου και επειδή τυγχάνει να έχω διαβάσει έργα της, τα οποία τα έχω αγαπήσει, δεν υπήρχε περίπτωση να απογοητευθώ.

Η συλλογή λοιπόν με τίτλο “Ανυπόταχτες σκέψεις” για’ μένα είναι ένα πολύ αξιόλογο πόνημα. Αποτελείται από 151 χαϊκού όπως μας πληροφορεί και το λιτό είναι η αλήθεια εξώφυλλο, εγώ όμως τα είδα σαν ένα μεγάλο ποίημα. Δεν ξέρω πώς το έκανε η Στέλλα, αν το επεδίωξε ή απλά “της βγήκε” που λέμε αλλά τα χαϊκού της συγκεκριμένης συλλογής μπορούν να διαβαστούν συνεχόμενα σαν μία και μοναδική “ιστορία”. Τα περισσότερα είναι σε πρώτο ενικό και ακολουθούν μια ενδοσκοπική θα έλεγα τάση, με τη ποιήτρια να επισημαίνει τα θετικά της, εκφράζοντας ταυτόχρονα τη θλίψη της για τις δυσκολίες που μπορεί να συναντά αλλά όπως πολύ εύστοχα λέει και η ίδια :

Απόσπασμα 1:

Μια πεταλούδα
μέσα μου ζει και πετά
να με προσέχει.

Ο έρωτας βέβαια βρίσκεται πάλι εκεί και παίρνει τη θέση του στη σκηνή όποτε χρειάζεται. Σαν φτερωτός Θεός που είναι, σκαρώνει κόλπα με τα βέλη του και χαρίζει στιγμές μεστές, γεμάτες θαλπωρή :

Απόσπασμα 2:

Ζεστό φιλί μου,
στη ζεστή σου αγκάλη
παραδίνομαι.

“Ένα χαϊκού διαβάζεται σε μια αναπνοή” όπως λέει κι ο ορισμός στη Βικιπαίδεια που ανέφερα προηγουμένως. Έτσι και τα χαϊκού της Στέλλας - 151 αναπνοές, 151 βαθιές ανάσες για να κρατήσουμε έτσι όσο περισσότερο μπορούμε μέσα μας το άρωμα από τη ποίησή της. Ένα άρωμα μεθυστικό, ένα άρωμα που έχει κάτι από ανυπόταχτο και ελεύθερο. Ένα άρωμα που χαρίζει όμορφες λογοτεχνικές στιγμές και ονειροπολήσεις. Θα μπορούσα να πω ότι ήταν μία πολύ καλή αρχή στην επαφή μου με το είδος των χαϊκού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου