Ο αναμάρτητος..

Κι αν λες πως είσαι αναμάρτητος ,
γελιέσαι, φίλε μου. Γελιέσαι.
Πέρα απ' τα δήθεν και τα πως,
πέρα απ' τα τόσα σου εγώ,
στα πρέπει σου και στα μπορώ,
μικρός ορθώνεσαι,
στο τώρα χάνεσαι
τα λάθη σου τ' αμέτρητα να κρύψεις.
Κι αν λες πως είσαι αναμάρτητος,
δεν είσαι, φίλε μου. Δεν είσαι.
Ζωή μην ψάχνεις στο ποτέ,
δε θα την βρεις ούτε στο πάντα.
Δεν είσαι ήρωας, ούτε εκλεκτός.
Είσαι ο ένας των πολλών,
μικρός διαβάτης στα ρηχά,
στα πιο βαθιά,
στα ανθρώπινα.
Τίποτα περισσότερο.
Τίποτα λιγότερο.
Κι αν λες πως είσαι αναμάρτητος,
γελιέσαι, φίλε μου. Γελιέσαι.

Στέλλα Πετρίδου