Κι όμως ξέρω..

Ψάχνω παντού να σε βρω. Δε μπορώ.
Λείπεις και τ’ άδειο δωμάτιο νεκρό.
Μνήμες, στιγμές μιας αγάπης κοινές
τώρα χαθήκαν κι αυτές.

Ψάχνω παντού να σου πω, είμαι εδώ.
Τρέμω. Τσιγάρο στο χέρι κρατώ.
Καύτρα μου καίει το κορμί, μα η καρδιά
κλαίει πιο πολύ και πονά.

Κι όμως ξέρω πως θα ’ρθεις μια μέρα.
Κι όμως ξέρω πως θα ’ρθεις ξανά.
Υποσχέσεις φιλιά στων χειλιών τη φωλιά
σ’ αγαπώ να ξυπνήσουν παλιά.

Κι όμως ξέρω πως θα ’ρθεις μια μέρα.
Κι όμως ξέρω πως θα ’ρθεις ξανά.
Σ΄ αγαπώ να σου πω κι είμαι ακόμα εδώ,
και για σένα ελπίζω και ζω.

Έρωτά μου, ακόμα εδώ,
για το εμείς που ’χει γίνει πια εγώ.

Στέλλα Πετρίδου