για τον χρόνο που έχασες γιατί δε σου 'φτανε στο πάντα,
για το ψέμα που έχτισες πάνω στης μοίρας τη ροπή,
για τις λέξεις που ξέχασες γιατί σου θύμιζαν ζωή,
για το τίποτα που 'γινες από αντίδραση στο όλα,
για το δίλημμα που 'χεις πια γιατί στο μάταιο δε μπορείς,
αλήθεια γίνε κι άνθισε κόντρα στου νου τη μπόρα,
αγάπη πάλι να σε βρει κι αγάπη να αισθανθείς.
Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου