Εικονικό τάμα | Τριολέτο

Ανθίσανε οι ουρανοί, ανθίσανε.
Όλη η πλάση αβασάνιστη γελά.
Και φεγγαράδες μύριες ξεκινήσανε,
όνειρα να πλεχτούν στα πέλαγα τρελά.

Βλαστήσανε οι αγκαλιές, βλαστήσανε.
Τα θέλω γύρεψαν μες στη χαρά μπελά.
Σε πόθου περιβόλια ξεγλιστρήσανε,
κει που κανείς μοίρα κι ευχή δεν ξεγελά.

Είναι γραφτό φιλί καυτό, σαν τη φωτιά,
χάπι να γίνει στον πόνο και το δάκρυ.
Η πιο μεγάλη της λαχτάρας συντροφιά.

Μ’ αν τύχει γέρικο, σα σπίθα του νοτιά,
ν’ αποκοιμιέται σ του στεναγμού την άκρη,
τάμα! Τη μνήμη να ποτίζει μ’ ομορφιά!

Στέλλα Πετρίδου
Από την ποιητική συλλογή "Σονέτα της αγάπης", εκδόσεις "άλφα πι"