Συγγραφέας: Μάριος Μουτσόπουλος
Έτος έκδοσης: 2020
Σελ.: 78
Εκδόσεις: Συμπαντικές Διαδρομές
Η ζωή προσφέρθηκε ως δώρο στους ανθρώπους σ’ έναν κόσμο γεμάτο ομορφιά και χάρη. Η αχαριστία όμως εκείνων που ως ευεργετούμενοι δεν εκτίμησαν τη γενναιοδωρία του Θεού, δε σεβάστηκαν τα αγαθά της φύσης τους και δεν αξιοποίησαν για το κοινό καλό τη λογική με την οποία περιβλήθηκαν από τη γέννησή τους, όντας ξεχωριστοί από τους υπόλοιπους ζωντανούς οργανισμούς της γης, τους άνοιξε σταδιακά το δρόμο για να κατευθυνθούν με τη θέλησή τους στην ολοκληρωτική τους καταστροφή. Αυτή είναι η συνέπεια της αδικαιολόγητης έπαρσής τους, της αίσθησής τους ότι είναι παντοδύναμοι, κυρίαρχοι των πάντων και παντοτινοί. Στρεφόμενοι εναντίον της φύσης σε κάθε τους κίνηση και σε κάθε τους σκοπιμότητα κατάφεραν το αναμενόμενο, να αναμετρηθούν πολύ γρήγορα με την απερισκεψία τους και να υποστούν τα δεινά της αχαριστίας τους. Η πρόσκαιρη φαινομενική ευτυχία που τους εξασφάλισε η κατάκτηση των υλικών αγαθών, με αντάλλαγμα την αλληλοεξόντωσή τους, μόνο μοναξιά τους προξένησε, μελαγχολία και συναισθηματική συντριβή.
Ο συγγραφέας Μάριος Μητσόπουλος, επηρεασμένος εμφανώς από τη σύγχρονη παγκόσμια πανδημία, εμπνεύστηκε τη νέα του ιστορία, την οποία και παρουσιάζει στη νουβέλα του με τίτλο «Ταξιδιώτες στην κόλαση» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές».
Συγκεκριμένα η ιστορία του έχει ως εξής:
Η ολοένα και αυξανόμενη δίψα των ισχυρών κρατών για χρήμα και εξουσία τους οδηγεί σε επικίνδυνες και καταστροφικές ενέργειες. Ο πόλεμος δυναμώνει και ξεριζώνει τα πάντα στο πέρασμά του. Η μεγαλύτερη δύναμη όλων, η Αμερική, έχοντας ως στόχο της να πολεμήσει την Κίνα, εφευρίσκει έναν νέο, περισσότερο ύπουλο τρόπο εξόντωσής της μέσω της κατασκευής ενός θανατηφόρου ιού, τον οποίο και προορίζει να σκορπίσει στη χώρα της. Η κατασκευή αυτή πολύ γρήγορα ξεφεύγει από τον έλεγχο των επιστημόνων, με αποτέλεσμα την παγκόσμια εξάπλωση του ιού και την διαρκή του μετάλλαξη. Η καταστροφή είναι πλέον μια αισθητή οδυνηρή πραγματικότητα. Η φύση ως άγγελος τιμωρός παίρνει φανερά την εκδίκησή της για όλη την μακροχρόνια ταλαιπωρία που υπέστη εξαιτίας του ανθρώπινου παραλογισμού.
Εκατό χρόνια μετά την εξάπλωση του ιού, τίποτα δε θυμίζει πια το επιβλητικό ανθρώπινο μεγαλείο του παρελθόντος. Ελάχιστοι οι απόγονοι του ανθρώπινου είδους, που ζουν σε υπόγεια και σε στοές, φορώντας μάσκες και προστατευτικές ενδυμασίες για να αποφύγουν τη μόλυνση που ακόμα επιμένει να κάνει αισθητή την παρουσία της και να επιβάλει στη φύση την παντοδυναμία της. Όμως, ακόμη και τώρα, εκατό χρόνια μετά, η επιπολαιότητα του ανθρώπινου είδους δεν έχει σταματημό. Τα λάθη του παρελθόντος δεν γίνονται μάθημα ζωής για το παρόν. Η εγωπάθεια επιμένει να κάνει αισθητή την παρουσία της και να παρασύρει στο διάβα της κάθε ελπίδα για επανάκαμψη. Το μικρόβιο της εξουσίας επιμένει να κυριεύει συναίσθημα και λογική, έστω κι αν ο πρωταγωνιστής του γνωρίζει ότι τίποτα πια δε μπορεί να επαναφέρει στην ηλεκτρίζουσα ατμόσφαιρα την παλιά ανθρώπινη αίγλη.
Οι δύο κύριοι πρωταγωνιστές της ιστορίας, ο Περσέας και η Σύνθια, υπέρμαχοι της αγάπης, της καλοσύνης, και της δοτικότητας, θα αναμετρηθούν με τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης, εκείνης που με ύπουλο τρόπο επιχειρεί να επιβληθεί στον πλανήτη, εξοστρακίζοντας την όποια αγαθοσύνη, αμαυρώνοντας την και πολιορκώντας την.
Αυτό που στο τέλος αιωρείται, διεκδικώντας εναγωνίως την απάντησή του, είναι ένα τεράστιο γιατί. Γιατί, ενώ ο κόσμος θα μπορούσε να σφύζει από αγάπη και ομορφιά, και να προσφέρεται ως ο ιδανικός επίγειος παράδεισος για τα μέλη του, καταλήγει στο τέλος να νεκρώνει την αύρα του και να απειλείται από το ίδιο του το αίμα;
Ένα ολιγοσέλιδο και ευκολοανάγνωστο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας και κοινωνικού στοχασμού, με γρήγορη και έξυπνη πλοκή, με έντονη δράση και μυστήριο, που διαβάζεται απνευστί. Με σύγχρονη θεματική, στόχο έχει να αφυπνίσει τον αναγνώστη, αφού πρώτα τον μελαγχολήσει συνειδητά και φυσικά τον προβληματίσει.
Τα μηνύματα που του μεταφέρει στο τέλος της ανάγνωσης είναι ευκρινή: Αν ο άνθρωπος δε συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα των πράξεών του, αναπόφευκτα θα οδηγηθεί σε αυτοκαταστροφή. Ο μόνος υπεύθυνος για την κατάντια του είναι ο ίδιος του ο εαυτός, για το λόγο αυτό και μόνο ο εαυτός του μπορεί και είναι ακόμα σε θέση να αλλάξει την καταστροφική του πορεία αρκεί να το θελήσει. Η αλληλοεξόντωση μόνο δεινά μπορεί να προκαλέσει στον κόσμο, γι’ αυτό και κρίνεται άκρως απαραίτητη η αποκατάσταση της ισορροπίας και την τάξης των πραγμάτων, κάτι που μόνο η ειρήνη μπορεί να καταφέρει.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Ένας λαμπρός ήλιος δέσποζε ως άλλος αυτοκράτορας στους θρόνους του ουρανού. Τα γκρεμισμένα κτίρια γεμάτα τρύπες έπαιζαν τις μελωδίες του αέρα ενώ ένα σωρό φυτά αγκάλιαζαν το αθάνατο κορμί τους.
Είχαν περάσει περίπου εκατό χρόνια από τότε που ο ιός χτύπησε σαν μάστιγα το ανθρώπινο είδος. Λίγοι ήταν εκείνοι που είχαν επιζήσει και με δέος παρακολουθούσαν τη φύση να ανακτά το χαμένο έδαφος. Έπαιρνε πίσω ότι ήταν δικό της, αλλά άφηνε τους ανθρώπους να ζουν διακριτικά στα σπλάχνα της.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα, Μάριο Μητσόπουλο:
Ο Μάριος Μητσόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ιωάννινα, όπου σπούδασε Βιολογία. Από μικρός έκανε κάποιες απόπειρες να ασχοληθεί με την συγγραφή ιστοριών φαντασίας. Ευτυχώς που οι πρώτες εκείνες προσπάθειες δεν είδαν το φως της μέρας. Γράφει και ασχολείται εντατικά με τη λογοτεχνία από το 2012, ενώ τον ελεύθερο του χρόνο τον αφιερώνει επίσης στη μουσική και στα βιντεοπαιχνίδια. Μπορεί να τον συναντήσει κανείς στο goodreads.com, όπου υπάρχει και μία λίστα με τις δουλειές του μέχρι τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου