 |
Βιάστηκα να μεγαλώσω
κι άντε τώρα να με σώσω απ’ τη μοίρα μου.
Στο μπορεί και στο ωστόσο
τρύπωσα για να γλιτώσω τη σαπίλα μου.
Μα όλα γύρω μου γυρίζουν
και τα κόκαλά μου τρίζουν. Πώς να ζήσω, πώς;
Πλήρωσα μ’ αυτό δεν φτάνει
κι έστησ’ ο καημός σεργιάνι και ο θάνατος.
Άργησα να μ’ αγαπήσω
κι άντε τώρα να με πείσω για το δίκιο μου.
Πάλεψα να μη μ’ αφήσω
κι είχα λόγο να κρατήσω τον αντρίκιο μου.
Μα την τύχη μου την κλέφτρα,
αποδείχτηκε πλανεύτρα, σκέτος πειρασμός.
Κι έπεσα στη συμφορά της
κι είμαι τώρα στη σκιά της ζωντανός νεκρός.
Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου