Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2021

Στέλλα Πετρίδου | Συνέντευξη τριακοστή δεύτερη (Authoring-Melodies)


Ηλεκτρονικό περιοδικό «Authoring-Melodies»
Πέμπτη, 08-07-2021
Δημοσιευμένη εδώ
Δημοσιογράφος ο ομότεχνος: Δημήτρης Μπονόβας

Πραγματικά απορώ – σταματά ποτέ αυτή η κοπέλα να δημιουργεί; Ποιήματα, στίχοι, υπέροχα τραγούδια, μυθιστόρημα. Και τι δεν έχει κάνει. Έχω βαρεθεί κάθε λίγο και λιγάκι να ασχολούμαι μαζί της (φυσικά και αστειεύομαι).

Είμαστε εδώ σήμερα με την αγαπημένη ομότεχνη και φίλη Στέλλα Πετρίδου για να μιλήσουμε για τη νέα της ποιητική συλλογή που φέρει τον τίτλο “Ροντέλα 4 εποχών”. Πάμε να δούμε τι έχει να μας πει η ίδια!
Είστε έτοιμοι;

Συνέντευξη

1) Ειλικρινά, πες μου, δεν σταματάς ποτέ;

Σ.Π. : Η αλήθεια είναι ότι πλέον ασχολούμαι με τόσα πολλά πράγματα και μάλιστα ταυτόχρονα που κι εγώ η ίδια απορώ με τον εαυτό μου. Είναι πολύ εξαντλητικό όλο αυτό που κάνω, το παραδέχομαι, κι εύχομαι σύντομα να υπάρξει μια πολυήμερη παύση για να μπορέσω να ξεκουραστώ.

2) Σε κάθε πόνημά σου, ασχολείσαι και με ένα διαφορετικό είδος ποίησης. Αυτή τη φορά, το αντικείμενό σου είναι το ροντέλο. Πού οφείλεται άραγε αυτός ο πειραματισμός;

Σ.Π. : Είναι μια υπόσχεση που έδωσα εδώ και κάποιον καιρό στον εαυτό μου και θέλω να την τηρήσω. Να αφιερωθώ σε όσο το δυνατόν περισσότερες ποιητικές φόρμες μπορώ. Μου αρέσει η έμμετρη και ομοιοκατάληκτη ποίηση και, ευτυχώς, υπάρχουν τόσα πολλά είδη αυτής που θέλω κι εύχομαι να μπορέσω να δοκιμάσω πάνω τους το όποιο ταλέντο μου και την έμπνευση της στιγμής.

3) Το ροντέλο είναι μία κυκλική μορφή ποίησης. Στη συλλογή σου, παρατηρούμε και έναν άλλο κύκλο ανάμεσα στις τέσσερις εποχές. Ήθελες να υποδείξεις κάτι με αυτό;

Σ.Π. : Μου αρέσει το σχήμα του κύκλου, καθώς και η έννοια του ως ένα ταξίδι που έκανε την πορεία του στο χρόνο και έφθασε πλέον η ώρα του για να ολοκληρωθεί. Για να γίνει αυτό, όμως, πρέπει το τέλος να απλώσει το χέρι του και να ενωθεί με την αρχή του. Μόνο τότε υπάρχει σαφής κι αναμφισβήτητη ολοκλήρωση. Κι έτσι μόνο ξημερώνει μια νέα αρχή για να ξεκινήσει το δικό της ταξίδι, αποζητώντας το δικό της τέλος και τη δική της ξεχωριστή ολοκλήρωση. Στη συλλογή μου αυτή είναι εμφανής η κυκλική μορφή που κάνουν τα ποιήματα. Προσπάθησα, δηλαδή, να τα εντάξω σε έναν κύκλο, ώστε να καλύψουν ένα συγκεκριμένο ταξίδι, το ταξίδι των τεσσάρων εποχών: Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας. Κάτι ανάλογο θα διαπιστώσει ο αναγνώστης και στην ποιητική μου συλλογή με τίτλο «Αύγουστος, ποίηση σε μορφή τάνκα», που κυκλοφορεί κι αυτή από τις εκδόσεις «άλφα πι».

4) Κάποιοι στίχοι επαναλαμβάνονται στα πλαίσια της μορφής που έχεις επιλέξει για τα ποιήματά σου. Εκτός από αυτό, όμως, κρύβεται και κάτι άλλο πίσω από την επανάληψη των συγκεκριμένων στίχων;

Σ.Π. : Τα ροντέλα, όπως και κάποιες άλλες μορφές ποίησης, τα τριολέτα για παράδειγμα, έχουν την τάση να επαναλαμβάνουν αυτούσιους ορισμένους στίχους τους, προφανώς για να δώσουν έμφαση στο νόημά τους. Για το λόγο αυτό και ο ποιητής οφείλει να είναι πολύ προσεκτικός στο πώς θα ξεκινήσει να αποτυπώνει τη σκέψη του, καθώς στους πρώτους στίχους του ποιήματός του, οι οποίοι επαναλαμβάνονται και στη συνέχεια, θα αποτυπωθεί ολόκληρο το νόημα της σκέψης του.

5) “Μια μαργαρίτα μου γελάει διαβολικά. / Με περιπαίζει και σε δίλημμα με βάζει. / Την αγωνία μου στα πέταλά της στάζει / με μυστικά, με παροιμίες και γνωμικά. / Απλώνω βλέμμα και της γνέφω αισθαντικά / κι εκείνη γδύνεται αργά και με διχάζει.” Συναντάμε ξανά τον έρωτα στους στίχους σου – παντοτινός συνοδοιπόρος θα έλεγα…

Σ.Π. : Δε μπορώ να αποβάλλω τη ρομαντική πλευρά του εαυτού μου κι αυτό είναι κάτι που γίνεται ιδιαίτερα αισθητό στα ποιήματά μου, είτε αυτά ακολουθούν την αυστηρά πειθαρχημένη φόρμα ποίησης είτε όχι. Η αγάπη, ο έρωτας, ο πόθος ο παντοτινός ομορφαίνουν τη ζωή μας και δίνουν πραγματικό νόημα στην ύπαρξή μας. Οφείλουμε, λοιπόν, να γράφουμε για όλα αυτά που αισθανόμαστε και που μας κάνουν να οραματιζόμαστε την ευτυχία.

6) Πες μας λίγα λόγια για το πώς είδε η Στέλλα τη δημιουργία αυτού του βιβλίου.

Σ.Π. : Ήταν μια ακόμα δοκιμασία στην οποία η ίδια έθεσα τον εαυτό μου από αγάπη για την πειθαρχημένη ποίηση. Φυσικά και πρόκειται για μια ποίηση που ανήκει σε μια άλλη εποχή, σ’ έναν άλλον αιώνα. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι πρέπει να την ξεχάσουμε και να προσποιηθούμε ότι δεν υπήρξε ποτέ. Για το λόγο αυτό και πήρα την απόφαση να την υπηρετήσω. Και νιώθω πολύ συγκινημένη και χαρούμενη που υπάρχουν αρκετοί αναγνώστες, ακόμα και σήμερα, που τη διαβάζουν ευχάριστα και ταξιδεύουν μαζί της. Τίποτα δε μένει πίσω μας, αν εμείς οι ίδιοι δεν το θελήσουμε.

7) Το όνειρο είναι κάτι πολύ βαθύ και δυσκολονόητο πολλές φορές. Μπορούμε λες να το αποκρυπτογραφήσουμε μέσα από τη συγγραφή και την τέχνη γενικότερα;

Σ.Π. : Δεν υπάρχει στιγμή που να μην ονειρεύομαι. Η σκέψη μου κάνει διαρκώς όνειρα για το μέλλον, είτε το κοντινό είτε το μακρινό. Το ίδιο θεωρώ πως συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους. Το όνειρο υπάρχει παντού και πάντα και αυτό που όλοι μας προσδοκούμε είναι να το αγγίξουμε και να το κάνουμε πραγματικότητα για να νιώσουμε ευτυχισμένοι. Επομένως, ναι, θεωρώ πως μπορούμε να μιλήσουμε γι’ αυτό με λόγια, ακόμα και με νοήματα και με πράξεις. Και, φυσικά, μπορούμε να το αποκρυπτογραφήσουμε πίσω από έναν συμβολικό στίχο ή ένα οποιοδήποτε έργο τέχνης. Η αινιγματική διάθεση μιας δημιουργίας είναι αυτή που επιτρέπει στο αποτέλεσμά της να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως, γιατί αυτός ακριβώς είναι κι ο σκοπός της.

8) Ποια ερμηνεία θα έδινες εσύ στο συγκεκριμένο έργο σου;

Σ.Π. : Όσο υπάρχει ελπίδα, τόσο θα υπάρχει και ζωή. Γιατί η ελπίδα είναι αυτή που αντέχει στα δύσκολα, υπερπηδά κάθε εμπόδιο, μάχεται για το ιδανικό και εκτιμά την προσπάθεια. Αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να περάσω μέσα από το έργο μου κι εύχομαι να το έχω καταφέρει.

9) Πιστεύεις ότι η Στέλλα έχει αλλάξει ως καλλιτέχνιδα μέσα από όλα αυτά τα χρόνια και τα έργα που έχει εκδώσει; Έχει αποκτήσει άλλη σκέψη απέναντι στην τέχνη σε σχέση με αυτή που είχε όταν ξεκίνησε;

Σ.Π. : Φυσικά και έχει αλλάξει. Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Η διαρκής ενασχόληση με τη γραφή, η ωρίμανση του λόγου, οι εμπειρίες της ζωής αλλά και τα χρόνια που περνούν αλλάζουν τον τρόπο σκέψης και τον τρόπο έκφρασης. Και θεωρώ πως αυτό συμβαίνει με όλους τους δημιουργούς. Υπάρχει μεγάλη απόκλιση ανάμεσα στα πρώτα και στα τελευταία έργα τους. Παρόλ’ αυτά πρέπει να κρίνουμε την κάθε προσπάθεια σε συνδυασμό με τον χρόνο, την πείρα, τις συνθήκες και την ψυχική διάθεση του δημιουργού τη δεδομένη στιγμή της δημιουργίας.

10) Είμαι σίγουρος ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα αλλά θέλω να μου αναφέρεις τα μελλοντικά σου σχέδια.

Σ.Π. : Ήδη έχω ετοιμάσει την επόμενη ποιητική μου συλλογή, που κι αυτή είναι αφιερωμένη στην πειθαρχημένη ποίηση και συγκεκριμένα στην γαλλική. Πρόκειται για μια συλλογή με τριολέτα που ελπίζω κι εύχομαι να πάρει το δρόμο της έκδοσης σύντομα.

Στέλλα, σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας διέθεσες και σου ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία στο έργο σου!!!

Εγώ ευχαριστώ για τη ζεστή φιλοξενία στις πολύ όμορφες «συγγραφικές σου μελωδίες» και σου εύχομαι μέσα απ΄ την ψυχή μου να ’σαι πάντα δημιουργικός κι ευτυχισμενος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου